Woensdag 28 juli 2010: De verhuizing

Onze laatste dagen in Nederland. De huur is opgezegd, alle nutsbedrijven, abonnementen, etc. afgezegd of afgemeld. Het huis moet voor 1 augustus leeg en opgeleverd worden. We willen vertrekken op 30 juli en hopen 1 augustus aan te komen in Letur. Op 2 augustus moeten we aan de slag op de boerderij (inwerken en overdracht). Dat moet lukken!

Vandaag worden al onze spullen opgehaald door de verhuiswagen. Om 9 uur staat de vrachtwagen voor de deur. Hulptroepen zijn in grote getale aanwezig, potten koffie zijn gezet. Om een overzicht te hebben van de verhuishoeveelheid en verhuisspullen lopen de verhuizers een snel rondje door het huis. Hun reactie: dat er in zo'n klein huis zoveel spullen staan............ Nou dat begint al goed! Kan het dan wel allemaal in de verhuiswagen............?

Maar hup aan de slag. We zien wel, wat niet mee kan dan maar niet. In overleg met de verhuizers wordt gekeken wat er eerst geladen wordt. Het verbaast mij hoeveel er komt kijken bij het zo goed mogelijk laden van een verhuiswagen: onderlaag opbouwen, wat onder wat boven, wat achterin en wat als laatste.... Het is ongelofelijk maar iedere cm. wordt benut. Het kost veel denkwerk en flink puzzelen. Dan is het toch wel fijn te maken te hebben met ervaren verhuizers (en maar hopen dat het ook allemaal heel aankomt....)!

En het bedrijf kreeg gelijk: vooraf werd een inschatting gemaakt van 4 à 6 uur laadtijd en dacht ik nog.....ach die spullen van ons zetten we zo in de vrachtwagen....... Maar om 9 uur begonnen we met laden en om kwart over 3 pas kon de verhuiswagen worden afgesloten! Toch waren we met meer dan 10 mensen aan het sjouwen en laden! Het was enorm hectisch en keihard werken (dat kon er nog wel bij na de afgelopen drukke weken.......) maar geweldig teamwerk! Ook Lars, vriend Thijs, Jasper en Laura hebben enorm meegeholpen. Eind van de dag kon gelukkig alles in de vrachtwagen! Het huis was leeg en kon de volgende dag opgeleverd worden. Hoera! De reis kan beginnen......................

Vrijdag 30 juli 2010: Het vertrek

Omdat het huis helemaal leeg was besluiten we om bij zus Trees te logeren. Aanvankelijk wilden we gewoon nog 2 dagen 'kamperen in ons lege huis' maar het was toch wel érg leeg. Slaapzak uitrollen op de kale vloer en koken vanuit ons busje was misschien toch niet echt ideaal. En onze laatste dagen in Nederland uit logeren is toch wel veel gezelliger.........

We gingen ervan uit dat we alles voor ons vertrek geregeld hebben maar uiteraard komen we erachter dat we bepaalde zaken vergeten zijn........even regelen......(leve internet!).....maar dan vandaag toch echt op weg! Het was de bedoeling vroeg te vertrekken maar zoals gewoonlijk wordt het iets later. Na wat afscheidsknuffels van vrienden en familie en we zijn we eindelijk op weg. Ons avontuur kan beginnen. Spanje we komen eraan! Toch bekruipt me een vakantiegevoel: met onze kinderen in onze bus rijden naar het Spanje, tent en kampeerspullen bij.............net of we op vakantie gaan............het voelt nog niet anders........en ook de kinderen vinden dat.

Zaterdag 31 juli 2010: Pech onderweg

Als de reis zo voorspoedig verloopt moet er wel iets mis gaan. We hebben nooit echt autoproblemen gehad op vakantie maar nu moesten we er toch aan geloven. We vertrokken goed op tijd vanaf de camping maar nadat we getankt hadden hoorden we een schurend/blazend geluid onder de motorkap vandaan komen. En eerlijk gezegd vonden we de auto ook anders ('wat rauwer') klinken toen we vertrokken. Maar ja het busje wordt er natuurlijk ook niet jonger op dus schonken we er geen aandacht aan. Maar nu klonk het echt niet goed. Hij reed nog wel............maar hoelang nog......

Natuurlijk kwamen we géén garage tegen (als je ze nodig hebt...). Dan toch maar verder rijden tot we zo'n 50 km. verderop ons echt zorgen begonnen te maken. Het geluid werd er niet beter op dus toch maar op zoek naar een garage. De routeplanner leidde ons naar een garage in de stad Chateauroux die natuurlijk toen wij aankwamen, om 1 uur zaterdagmiddag, dicht was. Op ons beste Frans (niet veel dus) geïnformeerd bij de naastgelegen bloemenzaak maar ondanks de goede wil van de eigenaresse kon ze niet echt iets voor ons doen. Nog wel gebeld met onze verzekeraar in Nederland maar zolang je niet echt met panne zit (de auto reed nog) kunnen ze ook niet veel betekenen. De camping van Chatauroux ligt op 1 km. dus daar maar heen. Die hebben we dus niet eens gehaald! Een paar straten verderop strandden we al. Op een onmogelijke plek midden op een brug. Hebben we net een aardige Fransman te pakken die ons naar de camping wil brengen stopt de auto er helemaal mee! Het zag er echt niet goed uit. Verzekering weer gebeld en binnen een half uur was (nu wel dus) de Depannage-wagen er. We werden nog netjes met ons hele hebben en houden afgezet bij de camping voordat onze bus werd afgevoerd.....En daar sta je dan.....Planning was om zaterdag 1 augustus in Letur aan te komen en 2 augustus starten op het bedrijf......Bovendien was de verhuiswagen onderweg. Die moesten we toch voor zien te blijven....................

Maar er waren al snel hulptroepen onderweg. Zus Ria en zwager Jan zaten in de buurt op nog geen 20 km afstand. Zij zouden ons bezoeken in Letur en op eigen tempo zuidwaarts rijden! En zus Trees en zwager Ed (zouden ook langskomen in Letur) komen ook een dag later in Chateauroux. Ondanks onze tegenslag wordt het erg gezellig en kunnen de kinderen zich fantastisch vermaken op de camping met wave- en skateboarden. Het duurt 4 dagen voordat de auto klaar is (vakantie en bovendien weekend, onderdelen bestellen, reparatie bij onderbezette garage) en we onze weg konden vervolgen. Het bleek uiteindelijk een kapotte waterpomp te zijn. We hebben nog een Franstalige ex-collega van Peter bereid gevonden om een en ander te vertalen bij de VW dealer en het werk te bespoedigen. Dat heeft wel geholpen! Dus nu kunnen we onze weg weer vervolgen!!!

Donderdag 5 augustus 2010: Aankomst in La Abejuela-Letur

We krijgen slecht bericht: ook Trees en Ed hebben pech onderweg gekregen. Komen ze eerst ons te hulp, krijgen ze zelf pech......... Een kapotte band. De reparatie kost even tijd maar dezelfde dag kunnen ze toch weer op weg naar Spanje!

En wij arriveren om 8 uur 's avonds eindelijk in La Abejuela bij de woonboerderij Cortijo la Solana. Nog geen 5 minuten later arriveren Pilar (eigenaresse) en zoon Pablo (eigenaar kaasmakerij). Een warm onthaal. Ze zijn erg benieuwd naar ons relaas. We spreken voor de komende dagen af. Het is inmiddels donker geworden als we eindelijk buiten aan het avondeten zitten: we hebben meteen het Spaanse dagritme te pakken...................?