Lieve mensen,

Ja, ik weet het. Het is alweerenkele maanden geleden dat we iets hebben laten horen via de weblog. Maar nee, het heeft niks met vakantie te maken, immers de boerderij gaat gewoon door. Uiteraard hebben we wel vrije dagen tussendoor om er op uit te trekken en zijn we zelfs in juni een weekje naar Nederland geweest. Dat was erg leuk om even terug te zijn (familie, oude school en klasgenootjes kids, vrienden, bedrijfsbezoeken) maar erg kort. Na dit bliksembezoek moesten we wel even bijkomen, terug in Abejuela......

De zomer (lees: de 2 maanden durende hitte à 35-40 graden en géén regen) is weer voorbij. De koeien waren allesbehalve happy....meer ziek en een lagere melkgift. Nu de eerste regenbuien zijn gevallen geven ze meteen weer meer melk. Een paar dagen geleden zijn weflink opgeschrikt door een enorme onweerbui. Alle regen die we de afgelopen maanden niet gehad hebben, is in één klap gevallen.

De zomerfeesten hebben we net achter de rug. Het ene na het andere dorp viert dan zijn zomerjaarfeest. Heel gezellig maar gezien de feesttijden (alleen al de muziekconcerten iedere dag van 1 uur 's nachts tot 6 uur 's morgens!) .........wel erg vermoeiend........... Tijdens deze feestweken heeft Larsvriend Thijs op bezoek gehad. Beiden hebben veel meegeholpen op de boerderij en bij huis maar uiteraard ook veel genoten van de feesten in het dorp.

Alhier dus wederom ons relaas. Sorry maar het is weer een heel verhaal geworden. Dat heb je als je zoveel tijd voorbij laat gaan....................

Afsluiting schooljaar

De schoolvakantie duurt hier zo'n 12 (!?) weken: van eind juni tot half september (volgende week beginnen ze pas weer). Maar voor onze kinderen toch wel fijn toen de vakantie begon. Daar waren ze wel aan toe na een zwaar en intensief schooljaar voor: taal leren, school, sporten, inburgeren. Maar ze hebben het alle drie heel goed gedaan. Laura en Jasper hebben goede rapporten. Begin van het jaar hadden ze nog extra bijles, aangepaste stof en aangepaste toetsen. Het laatste trimester maakten ze echter dezelfde toetsen als hun klasgenoten. En dat ging erg goed. Ze hebben het erg naar de zin op school, voetbal en vriendjes. Afspreken is wel lastig omdat we toch 8 km. van Letur wonen.

Voor Lars was school wel een stuk moeilijker: de taal leren en tegelijkertijd alle vakken 3^e klas middelbare school volgen in het Spaans. Maar na 1 jaar spreekt Lars erg goed Spaans (wel dialect met een lokaal accent!) en steeds weer sta ik versteld als ik hem hoor bellen met vrienden of klasgenootjes (ik geloofdat mijn Spaans na 1 jaar Nicaragua lang niet zo goed was als dat van hem). Lars sloot het 1^e trimester op school af met 6 onvoldoendes maar het laatste trimester was er nog maar 1 over, voor wiskunde. Die heeft hij vrijdag herkanst en hopelijk voldoende gescoord. Hij gaat sowieso over naar de 4^e maar onvoldoendes moet hij wegwerken. Het 4^e jaar moet afgesloten worden zonder onvoldoendes om het 'Bachillerato' te kunnen doen (5^e en 6^e klas havo/vwo). Overigens is hier een 5 een voldoende (!?).........

De zomeractiviteiten

Veel gezinnen brengen (deels of vaak ook geheel ) hun vakantie door bij opa's en oma's of familie op het platteland. Dat gaat gepaard met enorme volksverhuizingen (in Spanje kennen ze ook 'zwarte zaterdagen' als de vakanties beginnen). Letur stroomt vol als de gezinnen, die hun 2^e huis of ouderlijke huis hier hebben, terugkomen. Vanaf juli worden er ook veel activiteiten georganiseerd: voetbaltoernooien, toneelstukken. theater en wandeltochten. Alle bars en kroegen draaien op volle toeren, af en toe met een band. De lange vakantie wordt door leerlingen ook benut voor nemen van bijles of volgen van cursussen. Om zijn onvoldoende weg te werken heeft Lars wiskundebijles gehad. En ik heb in die tijd enkele cursussen Engels gegeven (groep basisschoolleerlingen en groep middelbare scholieren). Een echte uitdaging enheel leuk om te doen. Het voorbereiden kostte wel veel tijd(lesmateriaal zoeken en lessen voorbereiden) maar het was de moeite waard. Vooral het groepje middelbare scholieren was erg leuk om les aan te geven.

Met Jasper en Laura ben ik in deze tijdnaar een toneelstuk geweest en hebben we deelgenomen aan dorpswandelingen. Het toneelstuk werd gehouden in ons 'Openluchttheater': het dorpsplein. Geheel in stijl en sfeervol (én 'low budget'; erg belangrijk in tijden van crisis) met de middeleeuwse kerk en de gemeentehuis op de achtergrond was een decor niet nodig. De repetitie duurde 2 weken en iedereen die wilde mocht meedoen (wij konden helaas niet want de repetities begonnen pas om 11 uur 's avonds!). Het verhaal ging over een groep Franse militairen die een poging deed om Letur te veroveren en hoe de bewoners zich wisten te weren. Het verhaal is gebaseerd op middeleeuwse vondsten in Letur en geschreven door een lokale gemeenteambtenaar. Het was een geweldige opvoering met een geweldig decor!

De dorpswandelingen waren bedoeld voor kinderen en georganiseerd door de dorpsdichter Alejandro. Hij weet enorm veel over de geschiedenis van Letur en kan geweldig boeiend vertellen. En ter afsluiting van de wandelingen heeft Alejandro een gedicht voorgedragen over zijn geliefde dorp Letur.....

Érase una vez (er was eens)................

Er was eens een meisje dat in Zuid-Spanje woonde, vlakbij Córdoba. Voor het gemak noemen we haar Maria. Op een dag was het feest op Maria's school. Alle kinderen mochten daarom een ballon oplaten. Zo ook Maria. Aan iedere ballon zat een vredesboodschap, geschreven door de kinderen zelf. Maria's ballon ging hoger en hoger en verder en verder. De ballon vloog over rivieren en bergen. Na meer dan 350 kilometer gevlogen te hebben kwam de ballon terecht in de wei van een boer. Op een dag ging de boer de koeien ophalen en vond de ballon met het briefje. Op het briefje stond de vredesboodschap van Maria en de naam van haar school. De boer besloot samen met zijn gezin een brief te schrijven naar Maria. Toen Maria de brief kreeg ze was zo blij dat ze haar ouders smeekte om de boer en zijn gezin te bezoeken om de boerderij te zien. Dus op een dag ging Maria met haar zus en ouders op weg om deze boer en zijn gezin op te zoeken.........

Nee, dit is geen sprookje! Het meisje heet echt Maria en de boer is natuurlijk, jullieradenhet al,Peter. Toen Peter de ballon had gevonden hebbeneen brief met foto's gestuurd naar Maria's school. Een paar weken later kregen we een brief terug. En geheel onverwacht stonden ze voor ons neus! Ze hadden 350 km afgelegd om ons te bezoeken en dat zonder ons adres te hebben! Ze hadden alleen de naam van ons dorp, foto's van de boerderij en ons e-mailadres! Maria vond het helemaal geweldig op de boerderij en het klikte meteen met onze Laura. Het zijn erg leuke mensen en ze zijn 2 dagen gebleven: een dagje op de boerderij (ook de plek bezocht waar Peter de ballon gevonden had) en de volgende dag Letur. We moesten beloven hen binnenkort op te zoeken in Córdoba.......

Een woordspeling over deze wonderlijke gebeurtenis viel hier wel in de smaak toen wij één en ander samenvatten met: Estamos 'glob@lizando' (wij zijn aan het 'globaliseren'/ globo=ballon)...........

De feestweek oftewel de GROTE INVASIE

Vorig jaar augustus waren we zo druk met de verhuizing en de overname van de boerderij (en moe van de lange dagen) dat we niet naar het dorpsfeesten van Letur noch naar die van La Abejuela zijn geweest. Maar dit jaar wilden we ze niet missen! De dorpsfeesten van Letur vinden plaats van 14 tot 20 augustus (en aansluitend in Abejuela van 21 tot 25 augustus).

Het is ongelooflijk tijdens de feesten rond te lopen in Letur. Ik herken het dorp niet terug. Het is heel erg gezellig maar tegelijkertijd een cultuurschok. Normaliter is het een zeer rustig, bijna slapend dorp van nog geen 1000 inwoners. Maar met de feesten zijn er misschien wel 5 à 10 keer zoveel. Het begint al als je het dorp binnenrijdt (mocht dat al lukken). Eenmaal binnen moet je parkeerplek vinden wat bijna ONMOGELIJK is. Een half uur tot één uur rondrijden is nog niets (we waren alweer bijna in Abejuela terug) en maar hopen dat je niet ergens inrijdt waar je niet meer kunt keren. Ook hopen dat niemand je auto klem zet. Groot deel van het dorp is afgesloten. Er zijn enorm veel mensen op de been ....... van heinde en ver......... en vanuit alle omringende dorpen (die hebben ook nog hun eigen dorpsfeesten......?!). Overal staan marktkramen, springkussens, kermisattracties en barretjes en er is muziek, alles door elkaar. Om te kunnen zwemmen in het altijd zo rustige natuurzwembad moet je in de rij staan. Iedere avond (oké, lees: iedere nacht, tussen 1 en 6) speelt er een band op het plein. Iedereen is daarbij aanwezig, jong en oud. Ook vriendjes van Laura en Jasper! Het is één van de weinige feesten die Letur rijk is en als je in de buurt van het plein woont kun je toch niet slapen.

De feestweek begint met een Carnavalsoptocht die eindigt op het dorpsplein. Het is me een raadsel hoe ze het voor elkaar krijgen om de (soms enorme) Carnavalskarren door de smalle straatjes van het centrum te wurmen als er ook nog eens allerlei markkramen (aan 2 kanten) staan (!?).

De dagen na de optocht zijn er verschillende activiteiten overal in het dorp: harmonie-uitvoeringen, kindervoorstellingen en muziekconcerten. De laatste dagen worden afgesloten met het traditionele stierrennen (Los encierros en Suelta de reses bravos). Letur is erg bekend in de regio vanwege het stierrennen maar ik ben eerlijk gezegd niet echt onder de indruk (voor zover ik ze gezien heb) van deze vaak makke (ras?)stieren. Onze stier op de boerderij is veel gevaarlijker.... althans........dat dacht ik toen nog. Maar dat laatste gaat nu ook niet meer op. Blijkbaar is door de aanwezigheid van Lars en Thijs onze stier tammer geworden en kunnen we zelfs spreken van een 'zekere mate van aaibaarheid' (alhoewel een stier natuurlijk nooit echt te vertrouwen is, zeker niet als er koeien bij staan).

De 'PEÑAS'

Eén van de tradities tijdens de feestweek zijn de Peñas. Een Peña is een veelal vaste vriendenclub (voor jong en oud) met een tijdelijk clubhuis (zeg maar een honk of hangplek) tijdens het dorpsfeest. De clubhuizen of hangplekken zijn meestal oude huizen of ruïnes in het centrum van het dorp. Deze worden ingericht met oude meubels of dumpgoederen, al naar gelang van het budget van de clubleden. Sommige Peñas 'shoppen' daarvoor bij de 'dorps-IKEA' (zoals men onze 'milieustraat' c.q vuilnisbelt ook wel noemt). De meeste Peñas doen mee aan de Carnavalsoptocht. Een maand vóór de feestweek organiseren ze zich: er worden voorbereidingen getroffen voor de Carnavalskar, het clubhuis wordt ingericht en er wordt geld ingelegd om eten en drinken in te kopen (een Peña is daarmee ook 'ANTICRISIS'). Tijdens de feestweek wordt er samen gegeten en gedronken. Het is een constante in- en uitloop. De clubleden schipperen tussen de 'hangplek' en de feestactiviteiten. Of dePeña-cultuur iets van deze streek is of ook voorkomt in andere delen van Spanje is me niet duidelijk (ik had er nog nooit van gehoord). Lars en Thijs hadden zich tijdens de feesten aangesloten bij de Peña de 'Bombardeo' (géén idee waarom ze zo heten). Ze hebben meegelopen (lees: meegelift) met de optocht en gefeest in het clubhuis. Het was blijkbaar keigezellig......

Afijn, de feesten en de vakantie weer voorbij en tot dusver ons relaas.................

Liefs van ons allen,

Cecile