NIEUWE VERHALEN UIT LETUR:

Prachtig najaar 2011

Iedereen vraagtaltijd hoe het weerbij ons is. Was het vorig jaar erg nat, bewolkt en koud in het najaar, dit jaar mogen we zeker niet klagen! De nazomer was heerlijk. Ook voor jullie in Nederland! Hier hebben we zelfs zeer aangename temperaturen tot nu in december, zolang de zon maar schijnt (zon weg scheelt 5-10 graden!). Overdag kunnen we nog af en toe buiten eten en hebben we met de Kerst gebarbecued. Vandaag Oudjaar zelfs een uitschieter: 22 graden! Maar de nachten zijn erg koud, rond vriespunt, kouder dan in Nederland. Wij vinden dit weer prima zo maar voor de landbouw is dit najaar echter veel te droog wat een schaarse amandel- en olijfoogst tot gevolg heeft. Onze amandeloogst hebben we dit jaar uitbesteed (in ruil voor olijfolie). Onze kale olijfbomen rondom huis hebben we niet eens geoogst. Maar de koeien (en 'mijn' kalveren) zijn happy ondanks dat er nauwelijks gras en kruiden groeiden dit najaar. De beesten vinden het wel prima zo: niet te koud, niet te nat en geen modderbendenoch sneeuw zoals vorig jaar.

Dit najaar hebben veel bezoek gehad, familie, vrienden. Het was ontzettend gezellig en het weer zat dus ook erg mee! Vriendjes, neefjes en nichtjes die langs kwamen mochten ook met de kids mee naar school en meedoen met Engelse les, gymles en de Halloweenviering. Het was zeer geslaagd.

De kids en school

Deze maand hebben de kids hun eerste rapport gehad. Op zowel de basisschool als de middelbare school is dit schooljaar vrijwel het gehele onderwijsteam vervangen. Niet zo handig voor de continuïteit. En voor onze kids weer opnieuw wennen maar nu ze alle drie goed Spaans spreken loopt dat wel los. Jasper en Laura hadden een zeer mooi rapport. Ook Lars heeft goede cijfers op zijn rapport maar ook enkele onvoldoendes. Dus hij moet nu blokken voor de herexamens (nou ja, op dit moment natuurlijk niet want hij logeert bij een vriend in Letur om Oud en Nieuw te vieren).

Lars heeft overigens een leuk vooruitzicht: de 3^e en 4^e klas gaan op schoolreis naar Amsterdam. Daar hebben we ons hard voor gemaakt en dat is gelukt. Als alles doorgaat zullen ze in de laatste week van februari naar Nederland gaan. Spannend!

Sinds dit jaar ben ik actief in het oudercomité van de basisschool en proberen we cursussen en activiteiten te organiseren. De crisis is in volle gang in Spanje en de subsidiekraan is vrijwel dicht dus we moeten creatief zijn en fondsen te werven. Met de nieuwe regering zal het niet beter worden want er wordt flink bezuinigd de komende jaren. Ik geef verder ook nog buitenschoolse cursussen Engels dus ik heb me wel één en ander aan werk op de hals gehaald.........!

Doña Lola en haar reuma

Ze durft het niet hardop te vertellen dus praat ze fluisterend. En alhoewel ze zich doodschaamt moet ze het toch even aan me kwijt. Haar dorpsgenoten staan net buiten hoorafstand maar ik vermoed dat de meesten het verhaal toch wel kennen want in deze dorpjes blijft niets geheim........

Doña Lola is 80 jaar en woont nog steeds zelfstandig. Haar zoon woont in een nabijgelegen dorpje en komt vrijwel iedere dag langs om op de boerderij te werken. Dan kookt ze een uitgebreide lunch voor hem. Met haar 80 jaren is ze nog erg 'kwiek', werkt ze nog dagelijks in haar moestuintje maar ze kampt wel met veel lichamelijke klachten. Ze kan weinig eten meer verdragen, heeft continue pijn en veel last van reuma. Om haar reuma te verlichten had een goede vriendin haar aangeraden om een olieaftreksel te maken van marihuanablaadjes en deze door haar eten te mengen. Doña Lola heeft deze instructies nauwgezet gevolgd (volgens haar zeggen) maar ze had het niet idee dat het werkte. Dus mengde ze de ook de blaadjes door haar eten. Na het eten voelde ze zich zo beroerd worden dat ze zoonlief belde ('ik ga dood', had ze gezegd) om haar naar het ziekenhuis te brengen. Aangekomen bij het ziekenhuis durfde ze aanvankelijk de dienstdoende arts niet te vertellen wat er gebeurd was uit angst voor een uitbrander. Maar niets was minder waar. Hevig verontwaardigd vertelt Doña Lola me dat de arts in lachen uitbarstte toen ze haar verhaal deed... dat vond ze het ergste van deze vervelende geschiedenis.....!

Een begrafenis in Letur

In Nederland zal het waarschijnlijk niet voorkomen (ik mag tenminste aannemen dat alle bedrijven gebruik van een routeplanner) maar hier dus wel. Enkele maanden geleden was er een man in Valencia overleden. Zijn wens was om in zijn geboortedorp Letur (op 350 km afstand van Valencia) begraven te worden. Zo gezegd, zo gedaan. De begrafenis werd door familie geregeld, er zou geen avondwake zijn en dus zou het stoffelijk overschot zou op de dag van de uitvaartmis naar Letur vervoerd worden. Op één of andere manier is er ergens iets mis gegaan. De nabestaanden, familie en vrienden hebben 2 uur in de kerk moeten wachten totdat de begrafeniswagen eindelijk aankwam. Reden voor deze vertraging: de chauffeur was verdwaald (?). Nou vraag ik je, Letur ligt dan wel in een verre uithoek maar routeplanners weten het dorp best wel te vinden..........!!!

De boerderij

Op de boerderij gaat het goed. D.w.z. technisch heeft het nog nooit zo goed gedraaid (financieel valt echter nog te bezien). Het aantal zieke koeien hebben we weten terug te dringen (mastitis en baarmoederproblemen) en de biologische certificering is ook dit jaar weer verlengd. Dat is een spannend moment want je probeert alles zo goed mogelijk te doen maar de regelgeving is onduidelijk en een normering kunnen we hier niet aankomen (ze verwijzen wel naar de wetgeving maar een interpretatie daarvan bestaat niet, bij gebrek aan beter houden we de Nederlandse/EU normering maar aan). Bovendien hebben we een lopend bedrijf overgenomen waar nog wel één en ander aan verbeterd moet worden. En we willen biologisch boeren uit principe en niet alleen maar 'voldoen aan de biologische normen'. Maar veranderen en aanpassen kost tijd. Maar we zijn wederom goedgekeurd.

Eén van de problemen waar we tegenaan lopen is het aankopen van voer. We maken zelf krachtvoer en kopen de grondstoffen daarvoor aan (sojakoek, maïs, gerst, alfalfa en stro). Het is enorm moeilijk aan te komen (het moet biologisch zijn en transgenetisch vrij) en de schaarste beperkt meteen je onderhandelingspositie. De voerprijzen zijn erg gestegen terwijl we voor onze melk hetzelfde krijgen. Voor ons bedrijf is dit een groot probleem omdat we in een droge streek wonen en we 100% moeten (bij)voeren en we meer dan de helft, misschien zelfs 2/3 van onze kosten uitgeven aan voer. We moeten dit, nu we het (fiscaal) jaar afsluiten, even goed op een rij zetten.... De boerderij moet natuurlijk wel haalbaar blijven........

Onze beestenboel

Koeien zijn gewoontedieren en als de routine doorbroken wordt zijn ze meteen van slag. Dan geven ze meteen minder melk of laten de melk niet eens schieten. Routine is erg belangrijk. Verder hebben ze hebben een eigen karakter en eigenaardigheden. Als ze worden opgehaald voor het melken lopen ze meestal op dezelfde plek naar de stal. Afgezien van de rangorde in de kudde heb je de koplopers, de middengroep en de achterblijvers. Eén van koeien wil altijd voordat ze de melkstal ingaat eerst een aai over de bol en een omhelzing. Gebeurt dat niet, blijft ze staan (en probeer haar dan maar de stal in te krijgen). Een andere staat altijd andersom in de wachtruimte van de melkstal. Allemaal staan ze met de koppen naar voren gericht (het zijn ook erg nieuwsgierige dieren) op één na. Die staat er omgekeerd bij alsof ze er niet bij hoort. Ook bij het melken hebben ze allemaal een tik: één poept altijd, een ander plast, sommige zijn erg zenuwachtig (schichtig en oren naar achteren).

Sinds kort heeft Peter muziek aan tijdens het melken (lang leve de 40 jaar (?!) oude radiocassetterecorder van ons Pa!). Daar zijn ze nu helemaal aan gewend. Volgens een onderzoek zou jazzmuziek het beste effect hebben op de koeien en daarmee op de melkgift (popmuziek en rockmuziek hebben een negatief effect) maar Peter luistert liever naar popzenders. Muziek in de melkputbrengt even onrustmaar daarna maakt het niet meer uit............ Wel interessant om nog eens te onderzoeken of jazzmuziek echt meer melk oplevert........

We leren ontzettend veel op gebied van huismiddeltjes om problemen op te lossen. Zo had één van de koeien tympanie (opgeblazen maag). De lucht kan dan niet weg. Daar kun je zelfweinig aan doen. Een buurman adviseerde om de koe een dag lang op een stokje van vijgenhout te laten kauwen (die bind je aan de bek vast). En dat heeft geholpen. Door het kauwen op vijgenhout kan de koe boeren en komt de lucht vrij. 's Avonds was ze stuk beter en minder opgeblazen!

Sinds onze 2 jonge poezen (Vlekje en Tijgertje) op de boerderij zijn, hebben ze veel bekijks. De koeien vinden ze uitermate interessant enals de poezen in de wei zijnstaan ze er allemaal om heen. En als de poezen zich verplaatsen lopen de koeien allemaal mee. Heel erg grappig om te zien! De poezen hebben hun plekje wel gevonden op de boerderij. De één slaapt altijd onder de motorkap van ons Citroëntje en de ander in de tractor. Alvorens één van deze vervoersmiddelen te gebruiken moet Peter eerst een paar klappen op de motorkap geven opdat ze de kans hebben eruit te komen vóór het starten.....

We hebben helaas ook minder leuke dingen meegemaakt. Zo hebben we ons kleine vrolijke hondje Nala (degenen die langs zijn geweest zullen haar ongetwijfeld herinneren) in laten slapen na een onfortuinlijk ongeluk op de boerderij (ze was onder de auto gekomen, vervolgens geopereerd maar door complicaties is het niet meer goed gekomen). We hadden haar slechts een jaar maar waren inmiddels wel aan haar gehecht.......

Oké mensen, dit is ons verhaal voor nu. Wij gaan straks oud en nieuw vieren op het plein in Letur. En daarna lekker een paar dagen er tussenuit naar het natuurpark Cabo de Gata in het uiterste zuidoosten van Spanje: het land (lees:woestijn) van 'Once Upon a Time in the West' en het strand van 'Lawrence of Arabia'.

FIJNE JAARWISSELING EN IEDEREEN BEDANKT VOOR DE LEUKE KERSTKAARTEN!

Liefs van ons allen,

PeCeLaJaLa