Nieuwe projecten en belevenissen januari 2022

Lieve allemaal!

De eerste maand van 2022 zit er bijna op maar iedereen nog de BESTE WENSEN VOOR HET NIEUWE JAAR! Hopelijk dat dit jaar zoveel mogelijk terug gaat naar een “normaal” leven zodat we elkaar weer kunnen ontmoeten en omhelzen. Elkaars verhalen en belevenissen aanhoren. Het zijn moeilijke jaren geweest maar ik heb hoop dat het (een) einde van de huidige crisis in zicht is!

Het is werkelijk eeuwen en eeuwen en eeuwen geleden dat ik hier wat van me heb laten horen. Iedere keer neem ik me weer voor om regelmatig te schrijven of te melden als er ook maar enig nieuws is. Toch lukt het niet om hiervoor de discipline op te brengen. En alhoewel ik vaak lijstjes maak, ideeën bedenk of korte verhalen op papier zet (nou ja, op papier, figuurlijk dan want ik mag dan wel behoorlijk van de “old school” pen-en-papier zijn, met name voor mijn bekende “to-do” lijstjes, deze “conceptblogverhalen” staan gewoon op de laptop) helaas komt het niet verder dan dat……..

Tja, ik heb vaak het idee dat er maar weinig te vertellen valt. En hoe langer je op een plek woont, hoe normaler het dagelijkse leven wordt. Natuurlijk is niets minder waar en dat besef je vooral als je mensen op bezoek hebt. Je gaat je dán pas weer verwonderen over het leven hier, de mensen, de omgeving, de cultuur en tradities, over alles. Datzelfde overkwam me ook toen we nog in Nicaragua woonden. Als we logees hadden werd je je veel bewuster van je leven en beleef je alles ineens veel intenser. Misschien is het iets wat je iedere dag meer zou moeten doen: eens goed om je heen kijken en je opnieuw verwonderen over de dagelijkse dingen……

Bedenkend wat ik kan schrijven in deze blog wordt het snel duidelijk dat er wel degelijk dingen te vertellen zijn. En hoe meer ik erover nadenk des te meer besef ik dat er juist wel veel te melden is: opknappen van ons huis, opening als B&B, een nieuwe moestuin, onze beestenbende, bouw van ons strohuis, de wandelclub en een hoop verhalen over het wonen en werken in dit deel van Spanje…….. En niet te vergeten de corona belevenissen! Bij nader inzien teveel …… dus vandaag dan maar even een kleine greep uit dit alles. En ik zal proberen het kort te houden. In een volgend schrijven zal ik uitgebreider ingaan over al onze dromen, projecten en belevenissen.

Even terug…..

Zoals al eerder geschreven, hebben we in 2017 ons huis (met 2500 m2 grond) gekocht. Het ligt op een hoger deel van Letur, nog net binnen de bebouwde kom maar met een vrij en prachtig uitzicht. We huurden het al 5 jaar en de eigenaar wilde er vanaf. Het heeft 10 jaar te koop gestaan (al vóór dat wij het huurden) maar zonder succes en de prijs was door de jaren heen flink gedaald. Met de eigenaren hebben we goed weten te onderhandelen. De lokale bank dacht gelukkig ook met ons mee want na onze financiële strop met de biologische boerderij (zoals eerder verteld was de boerderij niet rendabel: met de koeien ging het geweldig, met de financiën helaas niet) was ons eigen kapitaal nagenoeg geslonken en was de koop alleen mogelijk met een hypotheek van de bank. Voordat we de koop van dit huis überhaupt in overweging namen waren we (al jaren) op zoek naar een (betaalbare) eigen plek (een huisje met lap grond om zelfvoorzienend te zijn) maar dat bleek hier vrijwel onmogelijk. Tijdens onze lange zoektocht werd het ons duidelijk dat de huizen/eigendommen óf illegaal zijn óf dat het onmogelijk is om bouwvergunningen te krijgen óf men vraagt de hoofdprijs. En hoe mooi het vaak was, voor ons hield het dan op….. De koop van dit huis is wel wat anders dan we voor ogen hadden maar we zien het als een prachtige uitdaging om hier beetje bij beetje ons paradijs van te maken.

B&B “Rincón La Huella Verde”

Dat we een Bed-and-Breakfast wilden beginnen lag al in de planning sinds we dit kochten. Het is een groot huis, met grote tuin, een prachtig uitzicht en een zwembad. En gelegen in een idyllisch dorpje. Wat wil je nog meer! Maar één ding is plannen en iets anders uitvoeren. Toch na wat opknappen en kleine verbouwingen zijn we 4 jaar later open als B&B “Rincón La Huella Verde” (de groene voetstap hoek). Momenteel niet de meest ideale en makkelijke periode om open te gaan maar het is niet anders…..

We noemen het een “B&B” maar in Spanje (althans in Castilla La Mancha) staan we geregistreerd als “Casa Rural Compartida”, wat zoveel betekent als “een gedeeld vakantiehuis”. In ons geval houdt dit in dat we kamers in ons huis verhuren. Op dit moment slechts 2 kamers, in de toekomst hopelijk meer. Om de gasten privacy te gunnen (zeker in deze tijden van coronacrisis van groot belang) kunnen zij exclusief gebruik maken van onze eet/huiskamer en ons terras. Het was wel een vreemde gewaarwording om bij het ontvangen van de eerste gasten in ons eigen huis (en tuin) mondkapjes te moeten dragen (Spanje kende en kent nu nog een streng mondkapjesbeleid in openbare ruimtes; dit geldt ook voor horeca én toeristische accommodaties). En het voelt ook raar om zo formeel te zijn en afstand te houden. Spanje is zo´n beetje het ultieme kus/knuffel land. Niet alleen met vrienden en kennissen maar bij een nieuwe kennismaking en ook binnen de werksfeer is dit heel normaal. Nu is het uiteraard niet de bedoeling om onze gasten kussend en omhelzend welkom te heten (haha) maar soms krijg je een band met mensen die je net kent maar door de covidmaatregelingen moet je formeel en op afstand blijven. Een hand geven is hier ook erg formeel maar zelfs dat is met de huidige situatie niet wenselijk.

Maar even terug, we zijn officieel sinds juli 2020 open. We hebben sindsdien al klanten gehad, maar we zijn echt goed van start sinds juli dit jaar, nadat ik onze B&B aangemeld had bij verschillende websites. De meeste klanten hebben we ontvangen via AIRBNB. En dat werkt heel goed, zeker toen bij AIRBNB de eerste positieve recensies door onze gasten geplaatst waren begon het steeds meer te lopen. Tussen juli en november hebben we geweldige gasten mogen ontvangen (vrijwel alleen Spaanse) die hele fijne en lieve recensies geschreven hebben! Ik merkte dat ik het ontzettend leuk en gezellig vind om mensen in huis te hebben. Je probeert wel een balans te vinden tussen het geven van privacy (zeker nu met covid nog belangrijker) en anderzijds gastvrij willen zijn en contact te maken. Ik ben altijd benieuwd wie de gasten zijn, waar ze vandaan komen, wat ze doen, wat ze bezig houdt. En tegelijkertijd deel ik ook graag onze filosofie, projecten en dromen. Ik hoop dat we nog veel van zulke fijne gasten mogen ontvangen!

Studeren in Nederland

In de afgelopen 4 jaar is er in ons gezin veel veranderd. “Ons nest” is nu leeg: alle drie kinderen studeren in nu Nederland. Lars is bezig met de laatste loodjes van luchtvaarttechnologie (InHolland, Delft) en hoopt deze dit jaar af te ronden, Jasper zit in laatste jaar bestuurskunde (Erasmus, Rotterdam) en Laura studeert Toerisme Management in Breda (zit op kamers in Tilburg). “Ons nest” is dus een groot deel van het jaar leeg maar uiteraard komen ze alle drie de kerst- en zomervakantie met ons doorbrengen in Letur. Het is fijn dat ze het goed naar hun zin hebben in Nederland. Waar uiteindelijk hun toekomst zal liggen: in Nederland, Spanje of ergens anders zal liggen…. wie zal het zeggen….

Bouw strohuis

Al jaren hebben we het erover gehad. Het bouwen van een strohuis. Sinds we in Spanje wonen was dat één van onze dromen. Nu jaren later gaat het echt gebeuren: we gaan ons eigen huis bouwen van natuurlijke materialen: stro en aarde. Er komen oa. zonnepanelen (en/of een systeem voor passieve energie, een zg. trombemuur) en een groen dak en we willen het afvalwater deels hergebruiken. Het huis wordt gebouwd in onze boomgaard. Als het af is - laat ik maar geen uitspraken doen over het wanneer ;-) - dan willen we daar wonen en gaan we ons huidige huis verhuren (hetzij geheel of per kamer). Twee jaar geleden hebben we met architecten de plannen gemaakt, is de vergunning aangevraagd én verkregen en nu zijn we dus aan de slag!

Het was niet gemakkelijk en een en ander heeft nog wel voeten in aarde gehad. Zo willen we zelf bouwen maar dat is ingewikkelder dan we dachten. In Spanje moet je een architect, een bouwopzichter/technisch architect en een bouwbedrijf inhuren. Dwz. dat het niet álles verplicht is maar wel gangbaar. En verder moet je de vergunning aanvragen, een verzekering afsluiten (niet makkelijk bij zelfbouw) en ander bureaucratische zaken regelen. Maar goed, ons project hadden we net min of meer op de rit en waren we begonnen met de fundering toen corona roet in het eten gooide. We hebben toen niet veel kunnen doen maar dit najaar hebben we de draad weer opgepakt en gaan we de fundering verder af maken. Maar alle activiteiten die we rondom de bouw willen organiseren, dat wordt wel een ingewikkelder verhaal. De bedoeling was om workshops, cursussen of uitwisselingen organiseren. Geïnteresseerden betrekken bij de bouw, onze ervaring te delen met andere mensen en mensen te enthousiast te maken over duurzaam bouwen. Misschien kan dat deels wel doorgaan maar de vraag is in welke vorm …...

Het is wel een hele interessante ervaring om je eigen huis te bouwen. Het plannen, regelen, uitvoeren, alles is een echte uitdaging. Het is geweldig om heirbij hulp te krijgen van familie en vrienden! En vorige maand een grote mijlpaal bereikt: het is me gelukt (na 2 jaar) om rijststro te kopen. Tarwestro (of ander stro) is ook geschikt maar rijststro is duurzamer, sterker en omdat het een bijproduct/afvalproduct is (meestal wordt het verbrand) vormt het geen concurrentie met veevoer. Afijn, dit is het even in een notendop want uiteraard valt er meer te vertellen over deze eerste fase van de bouw maar daarover meer in een volgend schrijven.

Nieuwe moestuin

Sinds dit voorjaar kan ik van een buurman een stuk grond lenen om een moestuin aan te leggen. Het is een wat lager gelegen terras wat pal naast ons huis ligt. Aanvankelijk verbouwde de buurman hier zelf zijn groente maar hij heeft betere grond ergens anders dus wordt het terras niet meer gebruikt. Hij had me al een keer gezegd dat als ik groente wilde verbouwen ik dit terras mocht gebruiken! Zo gezegd, zo gedaan. Het terras heeft een oppervlakte van ongeveer 600 m2 en ligt precies aan de kant van onze tuin waar we toevallig een toegangspoort hebben. Het moest zo zijn en dat is lekker handig! Voorheen verbouwde ik wat groente in onze boomgaard (met wisselend succes) maar dit perceel biedt veel meer mogelijkheden.

Het is een best groot perceel maar voorlopig kan ik maar een deel gebruiken. Dat is prima want 600 m2 moestuin is wel een beetje teveel van het goede. Ik wil klein beginnen. Aan de rand van het perceel staan enkele amandel-, olijf- en vijgenbomen. Om onkruid te bestrijden wil de eigenaar hier af en toe met de tractor langs kunnen rijden om de grond om te ploegen of te eggen. De eigenaar is overigens een biologische boer dus dat zit ook wel goed. Ik ga dus de zaaibedden in het midden van het terras aanleggen om ruimte te laten voor de tractor.
Ik had me al voorbereid om de grond om te gaan spitten maar als ik een dag later op het terras aankom zie ik dat de buurman alles al heeft omgeploegd. Heel fijn en dat scheelt een hoop werk! Dus hoefde ik alleen banken te maken en in te zaaien en te planten

Het beregenen van de moestuin is een grote uitdaging. De maanden juni tot september zijn dusdanig droog en warm (35-40 graden) dat je moet beregenen. In en rondom Letur mogen gronden alleen beregend worden als ze beregeningsrecht hebben. Dat wordt gereguleerd door het lokale waterschap. Het is niet de bedoeling om drinkwater te gebruiken. Dat mag wel op kleine schaal maar is niet de bedoeling voor grotere moestuinen. De buurman heeft die waterrechten. Ons eigen perceel heeft dat ook maar daar hebben we tot op heden geen gebruik van gemaakt. Het beregeningssysteem van Letur is historisch erfgoed. Het dateert van de tijd van de Arabische bezetting (of nog langer, sommige denken van de romeinse tijd). Het is een ingenieus kanalensysteem dat door en rondom het dorp loopt en werkt geheel onder zwaartekracht. Dat is best uniek en het is één van de weinige beregeningssystemen wat nog bewaard is gebleven. En het is echt oerwater van ondergrondse bronnen. Het hele jaar is er water, zelfs in de droge zomermaanden en dat is een groot goed in deze streek. Enfin, een volgende keer meer over het waterschap en dit beregeningssysteem!

Een maand later heb ik wat tuinbonen, erwten, spinazie, wortelen, uien, rode bietjes, knoflook en zonnebloemen gezaaid. De aardappelen zijn ook gepoot en de eerste tomatenplantjes zitten in de grond. De dagen daarna zijn de laatste tomaten, paprika´s (verschillende heerlijke lokale rassen), courgettes en komkommers plantjes aan de beurt. Ik probeer te werken volgens de maankalender en alleen werkzaamheden te doen bij de juiste maanstand maar dat lukt niet altijd. Wel hoop ik hier t.z.t. een permacultuur tuin van te maken mits we deze grond voor langere tijd mogen gebruiken. We zullen zien. De oogst dit jaar was in ieder geval een succes. Op naar het volgende jaar!

Ik zie dat dit weer een (te) lang verhaal gaat worden dus ik tot een volgend schrijven!

Liefs, Peter en Cecile

En ook de groeten van Lars, Jasper en Laura

Tigelaars update en plannen bouw strohuis

Lieve mensen,

Nu weer een ruim een half jaar verder, de zomer is “bekant” voorbij en is er al weer veel gebeurd in huize Tigelaar in Letur!

Onze Jasper is in juni afgestudeerd en heeft nu zijn VWO diploma met mooie cijferlijst op zak! Keuze voor een vervolgstudie had nog enige voeten in de aarde (zowel keuze als toelating) maar enkele weken geleden is hij toegelaten tot opleiding Bedrijfskunde aan de Erasmus universiteit in Rotterdam. Na Lars gaat hij nu ook op kamers in Nederland. Vorige week is hij vertrokken naar Nederland voor de introductieweek (mist wel de laatste avonden van ons dorpsfeest gemist, en net nu hij met zijn vriendengroep het voetbaltoernooi heeft gewonnen en de prijsuitreiking de laatste avond was….). Maar nu Nederland een nieuwe uitdaging en een spannende tijd voor hem! Het begon wel met pech de eerste dag….. Bij aankomst in Eindhoven de trein genomen naar Delft (logeert bij Lars omdat hij nog geen kamer heeft) en meteen gestrand voor Tilburg….bommelding. Terug naar Eindhoven en daarna naar Schijndel om vervolgens door de lieve familie weggebracht te worden naar Delft! (Thanks!)… NS heeft hem de afgelopen dagen nog wel meer in de steek gelaten dus hij heeft zijn portie pech openbaar vervoer wel weer gehad… :-(

Onze jongste telg Laura heeft dit jaar ook geweldig haar best gedaan. Ook met een (voor Laura ongekende) prachtige cijferlijst heeft ze de ESO afgerond (4e jaar midschool). Nu nog 2 jaar om een Havo of VWO diploma te halen (bachillerato). Aanvankelijk was het de bedoeling dit in Elche de la Sierra (30 km van Letur) te doen net als Lars en Jasper, maar ze is toegelaten tot de damesvoetbalclub van de stad Albacete (veldvoetbal, geen zaalvoetbal wat ze hier tot op heden heeft gedaan) . De afgelopen maanden heeft Laura verschillende keren meegetraind en wedstrijden gespeeld. En nu mag ze komen! Als we het allemaal rond krijgen gaat ze in Albacete wonen (studenten residentie), voetballen bij de “Andres Iniesta voetbalclub” en ook haar Bachillerato daar halen (dat laatste is een vereiste van de club, zijn we helemaal mee eens). Dus hebben we komend jaar “een leeg nest”!!!! (syndroom zal wel meevallen, laten we zeggen onze tweede jeugd….hihi….geintje).

Lars is ook deze zomer gekomen om hier zijn vakantie door te brengen. Hij heeft (eindelijk) zijn propedeuse binnen en tweede jaar ook bijna gehaald (op paar studiepunten na). Nog een paar vakken halen en dan mag hij (liefst in Spanje zegt hij) op stage.

Wij hebben dit jaar nog een bliksembezoek aan Nederland gebracht (zoals altijd gaat het veel te snel voorbij zonder iedereen te kunnen zien). Maar we zijn weer helemaal opgeladen om verder te gaan met ons project! Het was wel even van de ene hittegolf naar de andere: Nederland was bijna zo warm als Letur 30-35 graden. We maken er wel altijd grapjes over maar als de tropische temperaturen aanhouden in Nederland kunnen we daar makkelijk aan de slag met onze opleiding Tropische landbouw….voor als we het hier niet meer zien zitten! (hahaha).

Met ons project gaan we vooruit hetzij langzaam. Ons huidige huis moeten we behoorlijk opknappen (er zijn een hoop mankementen) om er een soort Bed&Breakfast van te maken (of gewoon kamerverhuur, want B&B bestaat hier eigenlijk niet). Gezien de bureaucratie en ingewikkelde regelgeving willen we eerst een vergunning aanvragen om ons huis op te knappen en pas daarna een vergunning voor verhuur toerisme aan te vragen (tegelijkertijd is ingewikkelder). Ook praktischer omdat het nog niet duidelijk is wat we wel en niet mogen doen (bijv. of we hier zelf mogen wonen als we kamers gaan verhuren). Mogelijk moet ons te bouwen strohuis eerst af zijn voordat we als B&B van start kunnen. (Momenteel wordt de wet “verhuur aan toeristen” aangepast voor een betere aansluiting Europese regelgeving dus we wachten even af wat voor mogelijkheden we dan hebben). Onze architecten zijn in ieder geval druk bezig met de bouwtekeningen van ons strohuis. Als die snel klaar zijn en de vergunning wordt aangevraagd kunnen we misschien in het najaar beginnen! Spannend!!

Om een strohuis te bouwen hebben we wel even moeten “proefdraaien”! Eind juni hebben bij ons een soort workshop gehouden samen met de architecten en enkele studenten bioconstructie (specialisatie strobouw). Gedurende een weekend hebben we een stuk stromuur en een “stampaarde” muur gebouwd. Was super leerzaam en bovendien erg gezellig! Oefenen met zelfbouw, leren van problemen waar we tegenaan lopen en bovendien geeft het ons inzicht in de kosten en obstakels van het BioBouwen….

Afijn beetje bij beetje…….hopelijk de komende maand meer duidelijkheid over het bouw. We hebben er veel zin in en willen graag ons huis gaan bouwen!!!!

Liefs,

Cecile en de Tigelaars

Letur-Spanje Kerst 2017

Lieve ALLEMAAL!

Allereerst voor iedereen hele fijne feestdagen!!!!
Het is echt eeeeenoooorm lang geleden dat ik iets van mij heb laten horen via deze blog. Dus bij deze een update, er is heel wat gebeurd, veel veranderd, we hebben veel tegenslag gehad en uiteindelijk (andere) keuzes gemaakt dan we voor ogen hadden. En voor ons is het de afgelopen jaren vaak geweest: hier blijven of toch maar teruggaan…..

Zoals jullie wellicht weten is (het pachten van) de biologische boerderij helaas niet geworden wat we gehoopt hadden; na 4 jaar zwoegen liep het weliswaar steeds beter (agro-tecnhnisch gezien) maar niet financieel gezien (we moesten we er veel op bij leggen). Dat houdt op gegeven moment op en hebben we de moeilijke keuze moeten maken om de boerderij weer terug te verkopen (dus de veestapel, machines en voer) aan de melkfabriek. Het geld wat we erin geïnvesteerd hadden hebben we (met enorm veel verlies) “eruit getrokken”. Peter is momenteel door de melkfabriek aangesteld als bedrijfsleider van de boerderij. Fijn in ieder geval om na jaren interen op onze spaarcenten nu een vaste inkomstenbron te hebben……. Maar ja, dat was niet het doel dat we voor ogen hadden toen we naar Spanje emigreerden…

Deze moeilijke beslissing heeft ook consequenties gehad voor mijn “boerderij school project”. Op de boerderij verzorg ik sinds 2013 rondleidingen en activiteiten. Ik ben begonnen met alleen rondleidingen, later ook kaas demonstraties en nu kaasworkshops (verse kaas maken) gecombineerd met een rondleiding. Dat loopt steeds beter maar het was de bedoeling het aanbod te verbreden door meer faciliteiten te creëren (o.a. bouw educatiezaal en een kinderboerderij). Ik had voor dit project al subsidie aangevraagd en deze was ook al toegekend. Maar nu we de boerderij niet meer pachten had het geen zin om deze investering te doen.

Desondanks heb ik de afgelopen jaren op de boerderij steeds meer bezoekers mogen ontvangen (aanvankelijk veel scholen, daarna meer gezinnen en groepen). Mensen vinden het geweldig een boerderij te bezoeken (alleen al het contact met dieren is magisch gebleken voor de veelal stadsmensen die ons bezoeken). Tijdens het bezoek vertellen we alles over onze ervaring op de biologische boerderij (ook de negatieve kant), wat een biologische koe is en wat er allemaal komt kijken bij het produceren van biologische melk. Met een vragenformulier betrekken we de kinderen actief bij de rondleiding (zij kunnen uiteindelijk een boerendiploma behalen). Voor geïnteresseerden is het ook mogelijk om een kaasworkshop te doen in combinatie met de rondleiding. Mensen vinden het geweldig om te zien hoe gemakkelijk je in 3 uur van melk verse kaas kunt maken. Het was de bedoeling om ook o.a. broodworkshops en kruidencursussen te organiseren maar zonder condities en faciliteiten heb ik van deze plannen afgezien…..

Ons project

Nu de boerderij niet onze utopie bleek te zijn hebben we de laatste jaren naarstig gezocht naar mogelijkheden om ons eigen eco-bio-duurzaam project te kunnen realiseren. We hebben veel opties gezien maar aan alle bedrijven, huizen, terreinen mankeerde wat: Eigendomspapieren niet in orde, niet ingeschreven in kadaster of eigendomsregister, te exorbitante hoge prijs, geen mogelijkheid op vergunningen, geen hypotheek mogelijk…. Afijn… het was om triest van te worden…..
Vorig jaar dachten we net buiten het dorp ons ideale project te hebben gevonden (onze architecten reuze enthousiast voor ons eco-huizen-project, volledige medewerking van de gemeente, subsidie mogelijkheden, bankfinanciering mogelijk) maar uiteindelijk het mocht niet zo zijn. Het project liep uiteindelijk vast op totaal onverwachte obstakels voor aanvragen van provinciale vergunningen. Van de provincie mochten we op dit terrein zoveel bouwen wat we wilden maar niet voor toeristische doeleinden….

Maar dit jaar hebben we dan toch de knoop doorgehakt. We hebben besloten om ons project te realiseren op deze plek waar we wonen. Dat betekent wel een totaal ander project dan we voor ogen hadden. En het wordt een enorme uitdaging. Eén en ander heeft wel veel voeten in aarde gehad om het rond te krijgen……met de eigenaren onderhandelen over goede prijs, gesprekken met banken, aanvraag mogelijke vergunningen. Uiteindelijk zijn we het met de eigenaren eens geworden en inmiddels zijn we eigenaar geworden van dit “stekkie”!

Om even een beschrijving te geven. Ons huis is een ongelooflijk modern huis of “chalet” (we noemen het altijd PLAN PLAYA; dit type huis vind je eerder aan de kust dan hier in het binnenland). Gezien de moderne uitstraling past het niet bepaald in deze landelijke, rustieke omgeving. Hier valt nog wat “winst te behalen” als we één en ander wat aanpassen en warmer/gezelliger aankleden (zowel binnen als buiten). Het huis heeft een mooie grote tuin, een prachtige ligging en een geweldig uitzicht op de vallei. We bevinden ons nog “binnen de bebouwde kom” maar tegelijkertijd “aan de rand van het dorp“……

Ons ideale project was om duurzame mini-vakantie huisjes te bouwen (strohuis, adobe huis, geodesie huis en containerwoning). Maar daar heb je voldoende grond nodig (1-2 ha.). Ons huidige terrein omvat 2500 m2. Lijkt toch nog wel veel maar het huis is pontificaal in het midden van het perceel gebouwd.Het woonhuis willen we omvormen tot een duurzaam toeristische B&B of vakantiehuisje (een hele uitdaging want het huis is allesbehalve duurzaam en energiezuinig). En op het terrein willen we onze eigen duurzame eco-huisje gaan bouwen. Stro, adobe of anderszins moeten we nog gaan bekijken met de architecten….. Het wordt een zelfbouwproject (zover mogelijk) want na onze financiële tegenslag met de biologische boerderij zijn onze financiële middelen enorm geslonken. Dat wordt creatief zelf bouwen en zoveel mogelijk lokale materialen (her)gebruiken ……

Ons gezin

Met onze 3 kinderen gaat het erg goed. Ze hebben zich in de 7 jaar dat we hier in Letur wonen helemaal integreerd (qua taal én cultuur). Lars is evenwel 3 jaar geleden “uitgevlogen”. Hij is nu 2e jaar student luchtvaarttechnologie in Delft en heeft het daar erg naar de zin. Deze opleiding is wat hij ambieert en hij gaat er helemaal voor. Propedeuse is nog net niet gehaald maar komt vast helemaal goed met hem…….
Het komend jaar zal ook de tweede, onze Jasper, naar Nederland gaan om te studeren. Wat precies en waar weet hij nog niet….. Iets in de richting van economie, administratie, bestuurskunde….. Afijn hij heeft nog wat tijd om zich te oriënteren……… En eerst dit jaar maar eens afstuderen (lukt hem zeker wel) en zijn Bachillerato diploma (6 havo/VWO) te halen. Voor Laura zijn er nog 2 jaar te gaan, ze studeert dit jaar af aan 4e klas “midschool”. En als alles goed gaat, vervolgt ze daarna ook de 2 jaar studie om haar Bachillerato te halen. En daarna zullen we zien, ze wil waarschijnlijk Engels gaan studeren.
Nu met de feestdagen is de Tigelaars familie compleet want Lars is even terug in Spanje. We genieten van zijn Spaanse kookkunsten (paella expert). Maar uiteraard ook van de kookkunsten van Jasper (poffertjes expert) en Laura (toetjes expert). Het is fijn en gezellig om deze vakantie allemaal samen te zijn!

Toekomst

Onze plannen voor volgend jaar. We willen ons eigen huis gaan bouwen, beetje bij beetje de huidige woning B&B-klaar maken (het is een luxe modern huis maar slecht gebouwd dus we moeten nog wel één en ander opknappen) en onze (moes)tuin onder handen nemen. Of het uiteindelijk een B&B wordt (genoemd mag worden) of een soort vakantiewoning (Casa Rural) moeten we nog allemaal met de architecten en gemeente uitzoeken. In ieder geval hopen op een goed bouwjaar! Verder wil ik weer olijfzeep gaan maken alsook mijn spijkerbroeken project voortzetten (tassen e.d.). Met onze Argentijnse vriendin Marta gaan we weefcursussen organiseren en eventueel ook rietcursussen, wandeltochten en excursies. Hoe dan ook, ideeën genoeg. We houden jullie via deze blog, Facebook of anderszins op de hoogte (mijn voornemen voor 2018 om dit toch met regelmaat te gaan doen) van de ontwikkelingen van onze projecten in deze prachtige authentieke uithoek op het platteland van Spanje!

ALLEMAAL HET BESTE VOOR 2018!!!!!!!

Liefs van Cecile en de Tigelaarzen

Fijne feestdagen!

Beste mensen,

De familie Tigelaar is met de kerstdagen weer even compleet: Onze student Lars is Back in Town! Begin januari heeft hij wel examens in Delft dus tussen de gezellige ontmoetingen met vrienden hier moet er ook gestudeerd worden.....

Ons volgende verhaal laat nog even op zich wachten maar ik wil éénieder hele fijne feestdagen toewensen en het allerbeste voor 2016!

Groetjes,

Cecile en de rest

Van examens en verkiezingen (juni 2015)

Beste allemaal,

Een kort bericht uit Letur met als belangrijste nieuwtje: Lars is geslaagd! In mei heeft hij de middelbare school gehaald (een HAVO diploma) en deze maand is hij geslaagd voor het toelatingsexamen van de universteit en heeft hij nu een (vergelijkbaar) VWO diploma! Het is hard blokken geweest voor hem maar het is hem gelukt! Deze week nog een laatste hobbel voor hem om in Nederland toegelaten te worden op de HBO Luchtvaarttechnologie: een staatsexamen Nederlands. Alhoewel zijn Nederlands uitermate goed is is een staatsexamen verplicht als je met een buitenlands diploma in Nederland wil studeren. We hopen dat dat ook gaat lukken!

Jasper en Laura hebben het schooljaar ook goed afgesloten. Vandaag krijgen ze hun rapporten. Jasper gaat volgend jaar naar de 4^e en laatste jaar van de “midschool”. Het jaar daarop zal hij (net als Lars) naar Elche de la Sierra reizen (op 30 km van hier) om 2 jaar bachillerato te doen. Hij is nu aan het dubben welk profiel te kiezen. Waarschijnlijk wordt het Natuur en Techniek net als Lars. Laura zit dit jaar voor het eerst op de middelbare school (in Socovos, a 11 km met bus). Ze heeft wat, laten we zeggen, “opstart” problemen gehad (zo druk met nieuwe vriendinnen maken met meiden uit alle (!) andere dorpen dat ze nauwelijks tijd had om te studeren!) maar het gaat nu veel beter.

De gemeenteverkiezingen

Op 24 mei zijn er gemeente verkiezingen gehouden in Spanje. In Letur waren er 2 partijen die meededen: het rechtse PP (nu aan de macht in Letur) en het linkse PSOE. Stemmen en stemmen tellen gaat hier ouderwets met de hand. Als de verkiezingshokjes gesloten zijn wordt het hele dorp uitgenodigd om bij de telling te zijn. Opeengepakt in een klaslokaal worden de envelopjes één voor één opengemaakt en wordt het stembiljet aan de partijen en het publiek getoond. Op het schoolbord wordt de score bijgehouden. Ondanks de grote opkomst is het wel doodstil in het lokaal.

Maar wat wil het geval in Letur: de uitslag was gelijk: ieder 339 stemmen! Blijkbaar was dit het geval in 12 gemeentes van Castilla La Mancha. Er werd hevig gespeculeerd hoe dit opgelost moest worden. Blijkbaar mogen de partijen het op een akkoordje gooien en de komende 4 jaar ieder 2 jaar het dorp besturen. Maar beiden partijen in Letur stonden zover uit elkaar dat er geen overeenkomst mogelijk was. Op internet gingen er al grapjes rond dat de beiden partijen maar ouderwets moesten duelleren of gewoon een partijtje ganzeborden spelen. Uiteindelijk was wettelijk de oplossing, je gelooft het niet, een muntje opgooien! In aanwezigheid van de verkiezingscommissie en een notaris mocht de huidige burgemeester van PP het muntje opgooien. Ze had munt gekozen en uiteindelijk gewonnen. De toekomst van Letur (althans voor de komende 4 jaar) is bepaald door een muntje…..

Girasol Eco Encuentros

Via GIRASOL ECOENCUENTROS hebben we ook dit jaar weer scholen op de boerderij ontvangen, basisscholen, middelbare scholen en een MBO school (biologische landbouw). In de paasweek zijn we begonnen met workshops kaasmaken in combinatie met een rondleiding. Dat liep uitermate goed! We hadden vrijwel iedere dag groepen (vnl. gezinnen). In de zomermaanden juli en augustus (scholen hebben dan 2 maanden vrij) hopen we meer activiteiten aan te bieden voor kinderen, gezinnen en toeristen. Afgezien van de rondleiding, kaasworkshops, wandelroutes, etc. We bekijken nog wat, wanneer, hoe en met wie. Momenteel ben ik bezig met een cursus Wordpress zodat we onze eigen website kunnen maken. Dat hebben we al zo lang uitgesteld maar is nu hoognodig!

Maar eerst vakantie: morgen gaan we voor het eerst in 2 jaar weer met de hele familie 2 weken naar Nederland! Gezellig en leuk om iedereen weer te zien!

Liefs,

Cecile en de Tigelaars

Decemberverhaal 2014

Lieve mensen,

Het weer is hier stralend, zonnig en droog doch fris. Afgezien van de nachtelijke kou doet niets vermoeden dat het nu Kerstmis is. En ik hoor in Nederland ook alles verre van een witte Kerst. Ik vind het prima, hoe warmer hoe beter…… Laat de lente maar komen……..

Vakantie, even geen Engelse lessen voorbereiden en dus tijd om te werken (met hulp van Jasper) in de moestuin. Het weer is zo zacht dat ik de moestuin pas nu heb “leeggemaakt”. De laatste tomaten liggen in de zon te rijpen. De pompoenen, broccoli´s, koolrabi´s en paprika´s zijn nu allemaal geoogst. Alleen de paksoi staat er nog zielig bij in de kale moestuin. De tuin winterklaar maken is de bedoeling (Hoezo winter? Voor we het weten zitten we in de lente……). Het is nu de mest verspreiden, deze met karton afdekken en dan nog een laag stro erover. We zijn nog niet klaar. Maar de vakantie is pas net begonnen. We hebben alle tijd. De kinderen zien wel met lede ogen de groeiende hoeveelheid pompoenen en paksoi in de keuken. Eén keer is lekker, de tweede keer ook nog maar de hele winter pompoensoep en paksoi tortilla´s……

Vandaag, eerste kerstdag, genoten van onze traditionele Gourmetdag en daarna een wandeling gemaakt. We hebben een deel de laatste wandelroute van de wandelclub gelopen. Peter heeft deze 2 weken geleden helemaal gelopen. De totale tocht was 15 km maar vandaag hebben we een verkorte route van 5 km gelopen (ong 1 ½ uur). Door de club ontdekken we steeds nieuwe en mooie plekjes en routes rondom Letur. Dus voor ons eerstvolgende bezoek er is een nieuwe wandelroute!

Nu de temperatuur gedaald is zijn de koeien op de boerderij ook “contenter”. Koeien zijn het meest happy bij zo´n 5 graden. Ze zitten nu “goed in hun vel”, zullen we maar zeggen. De dieren zijn gezond, de productie gaat goed, vruchtbaarheid goed (stier Pepe doet goed zijn best!), weinig uierziektes of koeien die aan de nageboorte blijven staan. We hebben ook al een hele tijd geen koe hoeven te helpen bij de bevalling. Onlangs heeft een pink zelf een tweeling gebaard (eerste bevalling)! Meestal levert dit, zeker bij de eerste bevalling, complicaties op maar moeder en kalfjes maken het uitermate goed.

Het komende voorjaar hopen we weer verschillende scholen te ontvangen op de boerderij. Eertsvolgend bezoek is al in februari. En natuurlijk blijven we ook gezinnen en toeristen die deze streek bezoeken rondleiden op de boerderij. Om een indruk te krijgen van een schoolbezoek: Een vriendin van mij heeft een kort filmpje gemaakt van de activiteiten die we organiseren op de boerderij. De beelden zijn gemaakt tijdens het bezoek van een kleutergroep (50 leerlingen) uit een nabijgelegen dorp. Klik op onderstaande link:

Video GIRASOL ECO ENCUENTROS/ Granja Escuela Ecológica Letur:

https://www.youtube.com/watch?v=PI2fPVOE8Js

WE WENSEN JULLIE HELE GEZELLIGE EN WARME FEESTDAGEN EN HET ALLERBESTE VOOR 2015!!

Liefs van,

Cecile, Peter, Lars Jasper en Laura.

ps:......en nu weer lekker bij de kachel zitten........

Voorjaar en zomer 2014

Lieve mensen,

Na zoveel maanden is er natuurlijk weer een hoop te vertellen. Allereerst moet ik natuurlijk vermelden dat de kids alledrie over zijn naar de volgende klas. Laura gaat volgend jaar naar de 1^e klas middelbare school, Jasper naar de 3^e klas en Lars (weliswaar met de hakken over de sloot) naar het 2^e oftewel laatste jaar bachillerato (6 havo/VWO).

Afgelopen jaar hebben ze alledrie genoten van verschillende uitstapjes via school: Laura heeft een actief en avontuurlijk eindkamp aan de rivier Jucar gehad, Jasper is met zijn klas gaan wandelen naar Santiago de Compostela (volgend jaar gaan ze misschien fietsen daar) en Lars was een week in Nederland (uitwisseling met school in Weert) én ook nog een week in Italië geweest.

Verder heeft Lars zijn rijbewijs gehaald (met praktijklessen in Murcia-stad dus hij moet in principe overal uit de voeten kunnen). Het theorie-examen was snel gehaald maar de praktijklessen vielen aanvankelijk tegen. Op de boerderij oefenen met een oude Citroën is wel handig maar toch even wat anders dan Murcia………. Maar het is gelukt en zijn papiertje is binnen!

Dit jaar hebben we een bezoek aan Nederland over moeten slaan maar de komende week gaan we, als alles goed gaat, een weekje wandelen in de Picos de Europa in Noord Spanje. Ben benieuwd. Ik ben daar 25 jaar geleden ens geweest maar het zal wel behoorlijk veranderd zijn!

Girasol Eco Encuentros

In het voorjaar is het weer erg druk geweest. De dagelijkse werkzaamheden op de boerderij blijven veel tijd vergen en zo ook het lesgeven (Engelse cursussen voor de talenacademie van Yeste). In de maanden april, mei en juni hebben we basisscholen op bezoek gehad op de boerderij. De eerste school was erg spannend: een groep van maar liefst 50 peuters/kleuters (3-5 jaar). Komend uit Cehegín (Murcia), een dorp op 50 km van ons vandaan. Voor deze kids een enorme lange reis en nog voor ze allemaal uitgestapt waren was de eerste vraag van leerkrachten of we toevallig reservekleding hadden voor die peuters die ziek waren geworden tijdens de reis (helaas niet dus). Maar eenmaal op de boerderij waren de peuters de reis helemaal vergeten en hebben ze het uitermate goed na de zin gehad. Ook voor hen was een bezoek aan de boerderij reuze spannend! Vooral omdat we koeien hebben en ze deze dieren vrijwel nooit zien laat staan dat deze enorme dieren kunnen aanraken. Het was een geslaagde dag en de kids waren enorm enthousiast. Wat een lieve groep en wat wij waren onder de indruk van de discipline: nejes luisteren bij uitleg, hand in hand rondlopen en op de beurt wachten bij de activiteiten. Tijdens de lunchpauze bleven ze allemaal in de kring zitten bij hun eigen groep. Ook voor ons een fantastische eerste ervaring!

Het oudercomité (AMPA) van de school heeft een uitgebreide video van dit bezoek gemaakt: http://ampavirgendelasmaravillas.blogspot.com.es/2014/04/video-excursion-vaqueria-ecologica_850.html?spref=fb.

Na dit eerste bezoek hebben we nog verschillende scholen ontvangen op de boerderij. Grotendeels peuters/kleuters maar ook leerlingen van groep 3 t/m 6 hebben ons bezocht.

Een boerendag

Hoe ziet zo´n schoolbezoek eruit? Navenant de wensen van de school is de uitleg in het Spaans, in het Engels of een combi van beiden. Uitgedost als Nederlandse boeren (met klompen en al!) ontvangen we de scholen. We maken 2 á 3 groepen omdat het niet mogelijk is om de hele groep toe te laten in de melkstal. De 1^e groep krijgt een rondleiding door de melkstal en melkput en vervolgens geeft Peter een korte melkdemonstratie. Kinderen kunnen niet zelf melken omdat enerzijds de groep te groot is en anderzijds we voor een melkdemonstratie enkele koeien (4 á 6 stuks) apart en op een later tijdstip dan normaal (om 10.00-10.30u, 4 uur later) melken. Om toch te leren melken heeft Peter kunstkoeien gemaakt: LOLA en MARTA. En dat is een groot succes! Zeker voor de peuters die kunnen de hele dag niet afblijven van deze oefenkoeien.

De 2^e groep neem ik mee voor een rondleiding in de graanschuur waar ze leren wat koeien eten om veel melk te geven en hoe krachtvoer gemaakt wordt. Daarna bezoeken we de koeien met als hoogtepunt (voor de kinderen in Spanje in ieder geval) natuurlijk de STIER! Stieren maken altijd veel indruk en dat we hem Pepe hebben genoemd maakt hem “schattig”. “Is hij gevaarlijk?”, is vragen ze me altijd. Nee hoor, zo lang je maar van zijn “dames” afblijft. Als hij in een goede bui is kunnen kinderen hem zelf aaien! Dat vinden ze geweldig!

Na de rondleiding gaan we de kalveren voeren en kunnen kindere helpen bij het geven van melk, stro, alfalfa en krqchtvoer. En werken hunnen ze! Als we klaar zijn zijn ze nat en zitten ze helemaal onder het stro. Alle kleren prikken maar de kinderen geven er niets om. Voor scholen die ons alleen ´s ochtends bezoeken (meestal (peuter/kleuter groepen) sluiten we de ochtend af met een korte demonstratie (verse) kaas maken. Gedurende de dag besteden we uiteraard ook aandacht aan het thema biologisch boeren.

Als kinderen een hele dag op de boerderij doorbrengen doen we ook nog spelletjes (zoals sjoelen - vinden kinderen hier helemaal geweldig - overall hangen, aardappel/lepelrace, kruiwagenrace en zakken lopen), boerenbingo (evt. in het Engels), kinderyoga en als afscheidsactiviteit plaatsen ze hun handafdruk op de muur van de graanschuur. Als ze aan het eind van de dag goed gehlopen en veel geleerd hebben krijgen de leerlingen aan het eind van de dag een (Organic) Farmers Award. Met dit in het vooruitzicht helpen ze extra hard.

De reacties van de kinderen en leerkrachten zijn erg positief over de boerderij, de activiteiten en de begeleiding (met hulp van Engels sprekende monitoren). We hopen uiteraard dat deze scholen volgend jaar terugkomen en meer scholen de boerderij komen bezoeken.

Huis, tuin en keuken “gein”

We hebben er weer een nieuwe huisgenoot bij. De stand staat nu op 2 katten en 2 honden (plus nog 2 katten en 1 hond op de boerderij dus een hele beestenboel). Huisdieren hebben we nooit voor het uikiezen maar zijn altijd aan komen lopen, gevonden of geadopteerd……. Een half jaar geleden heeft Laura een nest pasgeboren puppies gevonden op de vuilnisbelt. En moest het nest mee naar huis. Maar puppies grootbrengen met de fles valt niet mee. We hebben enkele puppies weten onder te brengen en eentje heben we gehouden: Toby, zo gedoopt door Laura. Iemand vroeg me toendertijd wat voor ras Toby is: ….eh ….vuilnisbakkenras…?!.Aangezien Toby zo klein was als puppie dachten we dat hij tot een klein of hooguit middelgroot ras behoorde. Maar Toby bleef maar groeien en groeien…… Inmiddels is hij groter dan Spikey (onze aan komen lopen Golden Retriever) en blijkt het een echte Mastín (Mastiff) te zijn (een pyrerees-Spaans ras, een typsche waakhond). Voor degene die onze waakhond Ada van de boerderij kennen, daar is het een mannelijk kopietje van! Nu is dat een positieve bijkomstigheid aangezien we onze reu Oso hebben laten inslapen (tumor). Ada krijgt binnenkort weer gezelschap op de boerderij. We zijn Toby aan het africhten zodat hij naar de boerderij kan gaan. Dat valt niet mee want het is wel een schatje en een goeie lobbes maar geen slimme (zit in het ras volgens de dierenarts)…..

Moes(t)tuin?

Dit jaar heb ik weer een moestuin aangelegd. Het vergt veel tijd maar geeft veel voldoening alhoewel de oogst nu wat tegenvalt…..Wel lekker om eigen onbespoten groente te eten. Want eigenlijk weet je niet wat je eet en hoeveel (ongeoorloofde?) bestrijdingsmiddeln je binnenkrijgt in Spanje. Ik dacht aanvannkelijk dat lokale groente het meest veilig was want, zo zegt men, is de meeste Letureense groente onbespoten en“biologisch”. In principe dan want bij ongewenste ziekten en plagen spuit men er lustig op los met bestrijdingsmiddelen……... Misschien is dat nog wel erger omdat niemand dit gebruik controleert en de vraag rijst of de “juiste” middelen gebruikt worden en de juiste wachttijd aangehouden wordt………?!

Een moestuin aanleggen en onderhouden is tijdrovend en dus eigenlijk niet handig als je (het wel goed wil doen maar vooral in het voorjaar) druk bent. Nu ik vakantie heb probeer ik zoveel mogelijk in de tuin te werken. Onkruidbestrijding vergt veel tijd en soms denk ik meer onkruid dan groenten aan het telen ben………..En een vervelende bijkomstigheid: Toby. Een lieve hond maar vreselijk destructief. De was trekt hij van de waslijn en in mijn moestuin trekt hij alle net geplante plantjes eruit! Als hij zich nou eens nuttig maakte en het onkruid aanpakt maar nee…….alle ´s avonds geplante koolplantjes kon ik ´s morgens niet meer terugvinden, van de frambozenstekken miste ik er ook één stek….. Toby maakt alles kapot of eet het op (net een varken) en als we iets kwijt zijn vinden we het vanzelf in zijn poep terug….. Op de boerderij heeft hij zelfs een keer rubberen handschoenen opgegeten……!? Een wonder dat hij er niet in is blijven steken. Laatst had ik een rozenplant gekocht . Buiten laten liggen in de veronderstelling dat hij er vanwege de doornen niet aan zou zitten,……..Helemaal in stukken gebeten ´s morgens teruggevonden….

Noodgedwongen heb ik dus een deel van de moestuin af moeten zetten. Een rustieke afscheiding, op z´n Nicaraguaans. Volgens Jasper een “vette” afscheiding en hij waant zich in Nicaragua…… Uiteindelijk is deze afscheiding niet “Toby-proof” gebleken. Gelukkig is hij iets minder destructief en laat mijn plantjes nu met rust....

En onze groente (voor zover ik iets oogst) is onbespoten maar dat valt niet mee……. Laatst enorm veel luizen op o.a. de aardappelen. De moed zakte in de schoenen en naarstig ging ik op zoek naar natuurlijke middelen op internet (uien, knoflook, zeep. tabak?). Wat blijkt een week later: geen luis meer te zien uitgeroeid door lieveHEERbeestjes. Ongelooflijk…….Geen interventie nodig geweest….. Viva de LieveHeerBeestjes!

Een andere hardnekkige plaag zijn de slakken. Ik heb ze van alle soorten en maten en in grote getalen. Handmatig verzamel ik ze eind van de middag. Of ze eetbaar zijn weet ik niet maar dan brengen ze meer op (gezien het grote aantal) dan de hele moestuin bij elkaar….misschien kan ik beter slakken kweken dan groente telen? Heel toevallig heb ik onlangs voor het eerst slakken gegeten. Niet iets wat er appetijtelijk uitziet maar ze waren wel lekker. Edoch niet mijn favoriete kostje….

De wandelvereniging van Letur

Sinds februari dit jaar zijn we lid van de wandelvereniging van Letur: de Asociación senderista El Regalí. Eens per maand wordt er een wandeldag georganiseerd en verkennen we een nieuwe route in onze omgeving. Sinds vorig jaar worden er verschillende oude routes opgeknapt. In totaal wordt er 50 km paden en wegen opgeknapt (handmatig met hakken, machetes en zagen). Een lokale bank subsidueert dit project. De bedoeling om enerzijds oude routes in ere te herstellen en tevens nieuwe wandelroutes uit te zeten. De routes worden via GPS en internet beschikbaar te maken voor publiek. Ook zal er een netwerk van een soort knooppuntensysteem aangelegd worden..

Het is een gezellige club mensen en de routes zijn altijd weer een uitdaging. De vele bezoeken die we het afgelopen half jaar uit Nederland hebben ontvangen hebben (familie en vrienden) hebben al veel van deze routes mogen uitproberen…… Om de routes te lopen heb je vooralsnog een gids nodig maar in de toekomst kunnen toeristen via markering en/of GPS zelfstandig onze streek ontdekken. We ontdeken vele nieuwe paden, wegen en speciale plekjes in en rond Letur!

De Augustus feesten: onze Peña (hangplek)

Na 4 jaar in Letur werd het onderhand tijd om ook een Peña (een hanggroep annex plek die meestal functioneert tijdens de zomerfeesten) op te richten. Lars is al jaren lid van een Peña in Letur en Socovos en Jasper heeft sinds vorig jaar ook een peña met vrienden. Onze peña begon met een grap maar uiteindelijk hebben we met enkele vrienden de peña Las Afueras opgericht (“die van buiten”: we komen van buiten Letur, we wonen buiten Letur en onze peña is ook buiten). We hebben geen echt “honk, hangplek of grot” zoals andere Peñas. Onze Peña is een mobiele eenheid: een mini TIPI. Overal te plaatsen in het dorp en we kunnen zelfs een Peñatocht houden (van Peña naar Peña gaan). Iedere avond sloegen we onze TIPI tent op nabij de uitkijkpost (el Mirador) van het dorp. Muziekje erbij, wat hapjes en lekker kletsen, zingen of dansen. Heel gezellig en onze alternatieve Peña trok veel bekijks. Als de muziek op het plein begon hingen we een bord aan de TIPI met “binnen 30 minuten terug” en na afloop stond de TIPI er steeds nog. Dat ging goed tot aan de verkleedavond. We hadden ons die avond als indianen uitgedost om naar het feest te gaan. TIPI neergezet, bordje eraan en toen naar het feest. Maar bij terugkomst bleek onze TIPI er niet meer te zijn! Wat een pech! Maar goed de dorpsfeesten liepen ten einde en we hebben er veel om kunnen lachen.

De volgende ochtend bleek dat Lars onze TIPI had gevonden in een Peña van het dorp. Deze Peña had zich de avond eerder ook als indianen verkleed en zagen onze (onbeheerde) TIPI wel zitten. Eind goed al goed. De laatste avond hebben we onze TIPI niet meer onbeheerd gelaten. Volgend jaar de TIPI aan de ketting leggen, aan beton vastmaken of iets anders verzinnen….

Groeten,

Cecile en Co

Van skeletten, \"Corpus Christi\" en oud-Hollandse spelletjes...

Beste mensen,

Op de valreep vóór de vakantie nog een verhaal van Lars en nog enkele foto´s. Het schooljaar zit erop. Lars heeft zijn ESO diploma gehaald en gaat komend jaar naar het bachillerato (5 en 6 havo/vwo). Jasper en Laura hebben beiden ook hele mooie rapporten en zijn over. De laatste schoolweek heeft Laura met haar school (alle 44 leerlingen) een bezoek gebracht aan de boerderij. We hebben een rondleiding in het Engels gegeven, oud-Hollandse spelletjes gedaan en afsluitend een boerenbingo, ook in het Engels. Ondanks het warme weer (30 graden) was het een succes. Eén van de leukste spelletjes was het sjoelen. Daar waren de leerlingen niet weg te branden……..

Begin juni hebben we de \"Corpus Christi\" feesten van Elche de la Sierra (30km) bezocht. In het centrum zijn de straten bedekt onder prachtige tapijten gemaakt van geverfd zaagsel (zie foto´s). Heel indrukwekkend al die prachtige kunstwerken! Na de hoogmis loopt de processie over deze tapijten heen (wel zonde). Op de balkonnen van de huizen worden dan de beste en mooiste doeken uitgehangen.

Verder zijn we natuurlijk nog erg druk met het opzetten van ons bedrijf (een hoop papieren en bureacratie). Het valt niet mee maar komt allemaal goed…….. Maar eerst voor lekker 2 weken genieten in Nederland! Leuk iedereen weer te zien!

Veel leesplezier met het verhaal van Lars!

Cecile

_________________________________________________________________________________

Hallo allemaal, (door Lars)

Ik zal jullie nu het volgende sensationele en spannende ervaring vertellen die ik gehad heb met Laura en twee franse vrienden: Sebastían en Noelí (vriendinnetje van Laura, zusje van Sebastián).

We hadden afgesproken die dag om naar de Cueva de Frescor ( Grot van de kou) te gaan. Ik was er al eerder geweest met een vriend van mij. We hadden zaklampen en het nodige materiaal om af te dalen in de grot. Touw was nodig want er was een flinke afdaling. Ik leidde hen naar binnen waarna ik ze alle compartimenten van de grot heb laten zien en alle hoeken en mooie stalactieten en stalagmieten die er te vinden waren. Na dat we bij het eindpunt waren gekomen besloten we terug te gaan. Voor dat we de kleine 3m klim wilde beginnen wilde Sebastián en Noelí nog even in een inkeping van het compartiment waar we op dat moment waren. Die inkeping leek op het eerste gezicht onbegaanbaar. Na dat Sebastián zich door de ingang had gewurmd viel hem meteen iets op. Zijn zusje eveneens betrad de inkeping om dat wat hem opviel te bekijken. Op geven moment zeiden ze tegen mij dat ze iets hadden gevonden wat verdacht veel op een onderkaak leek van een beest. Ze zouden het uitgraven om er een betere kijk op te hebben. Zodoende begonnen ze aan het graafwerk, wel voorzichtig zodat de kaak geen schade zou oplopen. Laura en ik ging ook naar binnen om Sebastián en Noelí hulp te bieden bij het bloot stellen van de kaak. Op een gegeven moment vonden we een paar botjes van een ruggenwervel. In eerste instantie dachten we dat het van een dood schaap of geit was gezien herders hun dieren wel eens0 opsluiten in grotten. Hoe verder we gingen met het uitgraven van de kaak hoe meer ik twijfelde of dit wel van een dier was. De tanden hadden ongeveer dezelfde grote als die van een mens en de kiezen waren vrijwel identiek als die van ons. Hoe meer we erover praten dat dit bijna niet van een geit of schaap kon zijn, hoe meer opgewonden we werden. We groeven door en we stuiten op verschillenden botten. Nadat we de kaak eindelijk uit het zand hadden gehaald besloten we hem mee te nemen naar huis samen met het bovenarm been en het bekken. Thuis kregen we de bevestiging van mijn ouders en Tante Ria en Ome Jan, die toen bij ons op visite waren. Daarna zijn Jasper en Sebastián met een schoenendoos de rest van de botten die we in de grot hadden gelaten mee te nemen. Na wat tellen hebben we In totaal zo\'n 6 a 7 ruggenwervels gevonden, zo\'n 7 a 8 wervels waarvan de meeste afgebroken of niet helemaal compleet zijn, een stuk van het bekken, een van de opperarm benen, een stuk van het schaambeen, stukken van het staartbeen en nog verschillende andere kleinere botjes die wijzelf niet konden identificeren. De door ons gevonden stoffelijke overschot van een mens hebben we de volgende dag overhandigd aan Juan de wethouder (die ook voor ons pap werkt op de boerderij). Hij heeft ze overgedragen aan de politie die ze op hun beurt weer hebben gegeven aan de experts op dat gebied. Sebastián en ik hebben een verklaring moeten afleggen en twee weken geleden heb ik in Elche mijn verklaring ‘bevestigd’.

Tot nu toe ben ik niet verder benaderd over de afloop dus het blijft nog afwachten van welke tijd het stoffelijke overschot afstamt en wat er precies es gebeurd met deze man/vrouw. Ik hoop dat ik nog verdere informatie over het lichaam zal krijgen want zoals jullie begrijpen zit ik vol met vragen en vind ik het hoogstens interessant om de afloop van deze ervaring te weten.

Al met al was het behalve het administratieve en die verklaring wel een spannende ervaring en iets om zeker niet te vergeten.

Groetjes,

Lars