Lente 2013

Lente 2013

Een zee van bloemen…….

Dit voorjaar hebben we weer veel en gezellig bezoek gehad. En dat temidden van een indrukwekkende bloemenpracht waar we erg van genieten. Na een zachte winter hebben we een regenachtige lente, veel natter dan vorig jaar. Rivieren staan hoog, stuwdammen zijn eindelijk weer vol gelopen (soms zelfs overgelopen) en de gewassen staan er beter bij dan vorig jaar. De prachtige kleurrijke bloemenzee hebben we te danken aan het natte voorjaar. Op de boerderij heb ik alle bloemen verzameld die ik kon vinden en ik heb tot nu toe ruim 30 soorten gevonden……. Het is nu nog genieten want in de zomer blijft hier niets van over…. Met hulp van de visites is het zwembad zomerklaar en onze tuin helemaal op orde. Allemaal bedankt hiervoor!

Het weer is de afgelopen maanden erg wisselvallig geweest: van heel mooi weer à 30 graden tot guur, koud en winderig van nog geen 15 graden. Zo is er eind april al in ons zwembad gezwommen terwijl we 2 weken eerder nog natte sneeuw hadden. Op dit moment is het erg guur en het BBQ feest van Lars vandaag is helemaal verwaaid. We hebben vanavond de kachel toch weer aangezet!

De boerderij……..

Nu het voorjaar is gaat het op de boerderij stukken beter. Het is warmer, er is (nog) weinig ongedierte (vliegen, teken) en volop gras! Koeien zitten duidelijk beter in hun vel: ze produceren veel meer melk, ze zijn minder ziek en hebben weinig problemen bij/na het afkalven. Een jaar geleden hebben we een nieuwe stier aangeschaft. Onze vorige was ziek en in allerijl moesten we op zoek naar een nieuwe. Die hebben we ook gevonden: een hanteerbare en zeer goede stier van 1 jaar oud…..dachten we toen. Die hanteerbaarheid is er na een jaar wel af (hormonen?). Vorig jaar schepten we nog op over ons tamme stiertje. Dit jaar overtreft onze stier de gevaarlijkste stieren van alle dorpsfeesten in de buurt (bij ons kunnen ze komen oefenen voor het stierrennen). Daar komt nog bij dat de sindsdien geboren kalveren “een maatje groter” zijn wat problemen bij het afkalven kan bezorgen (met name bij pinken die voor het eerst afkalven). Dus hebben we nu een nieuw een nieuw stiertje (eigen opfok). Hopelijk brengt deze minder grote kalveren ter wereld en blijft deze hanteerbaarder…. Maar dat is nog afwachten…..

Het alweer 3 jaar sinds we de boerderij hebben overgenomen. In die tijd hebben we wat veranderingen doorgevoerd zoals het terugbrengen van medicijngebruik , met name antibiotica, het niet meer onthoornen van de kalveren en het later spenen van kalveren. In principe behandelen we zieke dieren met homeopathische middelen en kruiden. Helpt dit niet dan gaan we over op gangbare medicijnen en antibiotica. We houden dan wel een dubbele wachttijd aan: de melk moet apart gehouden worden totdat deze medicijn/ antibiotica vrij is. Sinds een jaar worden de kalveren niet meer onthoornd. We zijn van mening dat onthoornen tegennatuurlijk is en volgens verschillende onderzoeken hebben hoorns invloed op het metabolisme. Praktisch gezien betekent dat wel dat we een groot deel van het huidige voerhek van de koeien moeten vervangen; deze is niet geschikt voor koeien met hoorns. Een ander probleem is de onrust in de kuddes. Bij het bepalen van de hierarchie in de kuddes winnen de koeien met hoorns het van die zonder hoorns. Ze kunnen elkaar dan verwonden. Daar is geen oplossing voor want we kunnen de kuddes niet opsplitsen. Verder geven we de kalveren langer melk. Opdat ze zich beter ontwikkelen spenen we ze later en voorkomen we daarmee (vroege) stress. Wat ons nog niet gelukt is om eeen koe-kalf systeem te ontwikkelen: een kalf langer bij moederkoe of een pleegmoederkoe laten drinken. Daarvoor moeten we wat condities (een kraamkamer) creëren op de boerderij. Dat hopen we te realiseren met onze nieuwe plannen…….

Nu in de lente is onze melkproductie weer op peil. Ook de kaasmakerij is erg content met onze melk zowel qua kwaliteit als qua kwantiteit. Onlangs hebbe we ook een compliment gekregen van een laboratorium. Uit een bloedonderzoek van de koeien bleek dat de boerderij ziektevrij is. Dat is hier blijkbaar ongekend. Deels door een blijkbaar goed management en deels doordat we een gesloten bedrijfssysteem hebben. We kopen geen vee aan (een eventueel nieuw stiertje uitgezonderd) maar hebben onze eigen opfok. Zo haal je ook geen ziektes op je bedrijf. We hopen ziektevrij te blijven.

Verbreding van de landbouw…

Alhoewel de boerderij technisch erg goed loopt (lage ziektedruk, hoge melkproduktie, goede melkkwaliteit, verbeterde dierenwelzijn) houden we er financieel weinig van over omdat we te hoge voerkosten hebben. Voerprijzen blijven maar stijgen (speculatie, monopoly en schaarste) en zolang we zelf geen voer kunnen verbouwen zal dit probleem aanhouden. We hebben dan wel een goed betaald melkcontract onderhandeld met de kaasmakerij maar met de steeds stijgende voerkosten houdt het niet over. Om meer inkomsten uit de boerderij te halen willen we ons gaan richten op educatieve en toeristische activiteiten. We hebben de afgelopen jaren al veel bezoek ontvangen op de boerderij (gezinnen, groepen, scholen) en de reacties waren erg positief. Er is veel vraag naar agrarische - en natuuractiviteiten. Het ligt in de bedoeling om deze tevens in het Enegls aan te bieden daar is veel interesse is. We hebben besloten om een bedrijfje op te zetten om deze activiteiten aan te bieden. De voorlopige naam: “Girasol EcoEncuentros” (Zonnebloem: Ecologische ontmoetingen). We wilen activiteiten zowel aan toeristen, scholen als aan gezinnen aanbieden. Dit kunnen activiteiten op de boerderij (rondleiding, milieu, engels, spelletjes, theater, etc) als rondom de boerderij zijn (wandelroutes, fietsroutes, dorpswandeling, cursussen) zijn.

Als soort van startactiviteit voor ons bedrijf hebben we eind april een Open dag op de boerderij georganiseerd (rondleiding en hapjes). De bezoekers waren enthousiast, vooral ook de kinderen. Voor de bewoners van Abejuela hebben we nog apart rondleiding georganiseerd (héél gezellig). Alhoewel ons bedrijf is officieel nog niet van de grond is hebben we 2 groepen op de boerderij mogen ontvangen (docenten en scholieren) en hebben er enkele scholen zich aangemeld voor een bezoek. We hopen deze zomer wat activiteiten te organiseren voor jong en oud. Verder hoop ik in de komende maanden een activiteitenprogramma voor scholen te ontwikkelen voor het komende schooljaar.

Andere activiteiten…..

Alhoewel we druk zijn op de boerderij en alles daaronheen proberen we toch tijd te maken om er opuit te trekken. Begin van het jaar zijn we naar Toledo geweest (stond al lang op ons lijstje; we hebben nu nog Barcelona, Sevilla, en steden als Segovia, Badajoz en Caceres op ons verlanglijstje staan). Toledo in de winter was koud maar prachtig! Wat een smalle straatjes en mooie gebouwen! Voor de verandering niet op een camping gestaan maar een huisje/etage in het centrum gehuurd. De auto moesten we wel buiten het centrum parkeren. Het centrum bestaat uit enorm smalle straatjes en is alleen toegankelijk voor bestemmingsverkeer. We hebben genoten van de stad en omgeving.

Maar voor interessante plekken hoeven we niet altijd zo ver weg te gaan. Zo wordt er sinds een aantal jaren een landelijke geologendag georganiseerd door de universiteiten. Het zijn 2-4 uur durende wandelingen onder begeleiding van geologen. Men hoopt hiermee een breed publiek te bereiken en meer mensen enthousiast te maken voor geologie. Vorig jaar werd het in Abejuela/ Socovos gehouden (we konden een “echte breuklijn” zien) en dit jaar in Calasparra (30 km hier vandaan, vulkanisch gesteente , sediment en ook weer deel van een breuklijn). Deze wandelingen worden druk bezocht (100-150 mensen). Ook dit jaar was het erg interessant om door de ogen van een geoloog dit landschap te bekijken. Een erg goed initiatief van de universteiten.

En verder……..

Nou zullen jullie wel denken: hoe is het nu met de crisis in Spanje? Hier op het platteland is het overleven. Mensen hebben weinig of geen inkomsten maar ook weinig kosten omdat iedereen een moestuin, olijfbomen en amandelbomen heeft. Maar in de stad een heel ander verhaal. Daar worden nog steeds veel mensen uit hun huis gezet. Werkeloosheid onder jongeren is boven de 50%. Steeds meer jongeren proberen in het buitenland werk te vinden. Maar omdat velen nauwelijks Engels spreken is dit niet voor iedereen weggelegd. Gezinnen keren weliswaar mondjesmaat terug naar het platteland. In Letur zijn nog maar weinig mensen terugekeerd. De regering draait volop sociale voorzieningen terug (nou is er de afgelopen jaren erg veel subsidies, steun en bijstand gegeven, niet altijd terecht, en dat heeft veel afhankelijkheid van de staat gecreeërd). Onderwijs en gezondheid wordt ook flink gekort. Al 2 jaar leveren ambtenaren salaris in en moeten langer werken. Komt de kwaliteit niet ten goede. Het ziet er niet best uit en de situatie zal voorlopig niet verbeteren. Voor veel mensen ziet de toekomst er somber uit.

Ons zeepgroepje is ontstaan als gevolg van de huidige crisis. Proberen om met en groepje vrouwen een economische activiteit te ontwikkelen. Maar ondanks een sterke start (we hebben een geweldige verkoop gehad met de kerst door markten, kerstpakketten, etc) lopen we nu vast op legaliseren van de groep. Deels bureaucratie en deels omdat het ingewikkeld is om met 8 vrouwen een wettelijk kader te vinden (wat niet teveel kost want zo groot is de omzet nu ook weer niet). We zijn inmiddels wel officieel een vereninging. De laatste bestelling hebben we dit weekend gedaan (communiefeest) maar zolang we niet legaal kunnen opereren blijft de winkel even dicht. En dus voorlopig geen verkoop……

Door de crisis ontstaan er ook andere lokale initiatieven zoals de “Consumentengroep”. Een groep mensen die probeert onderling producten en diensten tegen lage prijzen uit te wisselen en initiatieven te ontwikkelen als antwoord op de hoge crisis. Met fondswerving bekostigen ze deze activiteiten (transport en onkosten). Enkele weken geleden was er een paella-dag georganiseerd. Je kon producten uitwisselen of verkopen (vlooienmarkt) en daarna hebben we genoten van een enorme pan paella. Het was heerlijk en gezellig en het heeft veel geld opgeleverd. Het is de bedoeling om deze activiteit te roteren dus hebben we aangeboden om één van de volgende bijeenkomsten bij ons op de boerderij of in Abejuela te organiseren.

Het laatste nieuws…..

Alhoewel Peter erg druk is met de boerderij heeft hij er nu een parttime baan bij. Hij gaat een paar dagen per maand als consultant werken voor een Nederlands bedrijf. Een groep boeren uit onze streek gaat voor dit bedrijf het graan Teff telen en Peter gaat hen daarbij begeleiden. Juan zal die die dagen onze boerderij runnen. Een nieuwe uitdaging voor Peter en extra inkomsten is natuurlijk erg welkom….

Afijn, we hebben een drukke tijd voor de boeg. Ons nieuwe bedrijfje opzetten en Peter zijn werk als consultant. Voor het opzetten van een bedrijf heb ik vorige maand een cursus gevolgd. Eerder dit jaar ben ik naar een toerismebeurs geweest om me te orienteren op toeristische activiteiten (ten slotte een totaal nieuwe branche waar we ons op gaan storten). Momenteel volg ik een andere cursus om websites te maken. We hopen in juni onze website klaar te hebben!

Maar voor we ons gaan storten in een nieuw avontuur gaan we eerst voor 2 weken naar Nederland (eind juni/ begin juli). Daar kijken we erg naar uit, vooral ook de kinderen….. We hopen tegen die tijd dat Laura en Jasper dit schooljaar goed afgesloten hebben en over gaan naar de volgende klas en dat Lars dan wel zijn “Midschool” ( 4^e klas algemene middelbare school) afgerond heeft om door te kunnen gaan naar het “bacheleraat” (5 en 6 havo/VWO)….

Voor nu: Heel veel groetjes van ons allen!!!

Cecile en de Tigelaars

Expeditie \"paddenstoel\" (Lars)

.........Lars kon de 'deadline'

Expeditie ‘\'paddenstoel\'\'

Omdat het herfst is en het dus vochtig en nat is, is de tijd van de paddenstoelen aangebroken. Dit jaar waren hier de omstandigheden ideaal. Het heeft een paar dagen lang geregend met aanhoudende bewolking.

Mensen die in de Sierra (onze regio) wonen zijn erg fanatiek met paddenstoelen verzamelen. Van oktober tot december trekken hele volkstammen er op uit om paddenstoelen te zoeken. Vooral Guíscanos (deoranjegroeneofsmakelijke melkzwam), de Setas de Cardo (distel paddenstoel) zijn erg populair. Daarnaast zijn er nog meer paddenstoelen die veel worden gezocht.

Een vriend van mij, Jaime, is een van die fanatiekelingen die er een hele dag op uit trekt om paddenstoelen te zoeken. Hij zoekt al sinds ie klein is met zijn vader en oom naar paddenstoelen. Hij richt zich vooral op de Guíscanos. Omdat Jaime al lang zoekt heeft hij het voordeel dat ie een paar goeie plekken kent met potentiële Guíscanos groei. Ook kan hij ze makkelijk herkennen.

Nadat ons pap mij had verteld dat er paddenstoelen op de boerderij waren en nadat Jaime mij enthousiast had gemaakt met zijn verhalen, besloot ik samen met Jaime op zoek te gaan naar Setas de Cardo op onze boerderij. We hebben in twee parken van de koeien gezocht waar ons pap ons had aangegeven dat ie eerder al een paar van deze soort had gevonden. En jawel hoor, na een kwartiertje zoeken stuiten we al op de eerste Distel Paddenstoel. Niet veel later vonden we 2 m² vol met paddenstoelen. Na 2 uur zoeken in het eerste park besloten we om te beginnen in het tweede park. Ook hier hadden we de jackpot. Reden dat wij zoveel hadden gevonden was omdat ten eerste de koeien niet rondliepen in de wei, dus konden ze niet worden vertrapt, en ten tweede omdat er zoveel dorre en dode distels lagen, waarvan deze paddenstoel zich voedt.

We waren rond 11 uur begonnen en waren klaar met het tweede park om 3 uur. Uit eindelijk hebben bijna 3 kilo aan Setas de Cardo gevonden. En als je bedenkt dat een kilo wel tot 15 euro kan op lopen in een normale winkel in de stad, is dat niet slecht voor 4 uurtjes zoeken.

We zijn toen naar de lokale bar in Abejuela gegaan met een deel van de setas waar we vroegen of ze de paddenstoelen wilden bereiden. Het bereiden gaat als volgt: eerst moet je in een bakpan opbakken zodat het meeste vocht verdampt (anders krijg je een papje of paddenstoelen soep als je dit niet doet), als het vocht min of meer is verdampt doe je in de pan een beetje olijf olie (niet te zuinig) en als laatste, je bakt de paddenstoelen samen met zout en knoflook totdat de knoflook en de paddenstoelen een beetje knapperig zijn. Dan opdienen met brood.

Omdat we nog een heleboel overhadden hebben we de setas eerlijk verdeeld tussen ons tweeën en hebben we ze mee naar huis genomen. De volgende dag heb ik ze thuis klaar gemaakt volgens de boven uitgelegde manier. Het is een hele speciale smaak. En nog specialer als je bedenkt hoeveel het per kilo kost. Een lekker en simpel gerecht wat echt genieten is.

Het was een geslaagde dag en super leuk om op zoek te gaan naar die paddenstoelen en dan dat geweldige gevoel te hebben als je zo\'n paddenstoel vindt.

Dit is nou een van mijn favorieten gerechten. Het maakt het extra speciaal omdat je het maar alleen gedurende de herfst kun eten. Volgend jaar hopen we dat de meeste paddenstoelen terug groeien en dat we weer zo\'n mooi aantal mee naar huis kunnen nemen.

Groeten Lars

Oktober 2012

¡Hola Amig@s!

Het is alweer eeuwen geleden dat ik wat van me heb laten horen. Wellicht vragen sommige zich af of we nog wel in Spanje zitten. Jawel hoor! We hebben echter een hele drukke zomer achter de rug. Maar we denken wel aan jullie!

Vanaf april hebben we heel veel en heel gezellig bezoek gehad. Met een topdrukte in juli. Door het bezoek en vele dorpsactiviteiten hebben we nieuwe plekjes ontdekt in onze streek de 'Sierra del Segura' (maar daarover in een volgend schrijven meer). Peter natuurlijk druk met de boerderij en ik heb me bezig gehouden met lessen Engels (buitenschoolse cursus basisschool en bijles middelbare scholieren) en een Engels toneelstuk (sprookje). In de vakantie zijn we nog een week naar Nederland geweest (veel te kort), op de laatste dag van de dorpsfeesten heeftLarseen fietsongeluk gehad(gelukkig goed afgelopen) en niet te vergeten we zijn verhuisd per 1 augustus naar het dorp Letur......

De boerderij

Met de boerderij zitten we qua melkproductie in een dip. Enerzijds hebben we veel oude koeien (sommige 10-12 jaar, wat wel erg oud is) moeten wegdoen (veel ziek en veel problemen). En vervanging heb je niet zomaar (duurt 2-3 jaar voordat je eigen kalveren melkkoeien zijn). Dat kun je ondervangen door nieuwe (drachtige) koeien te kopen. Maar we doen aan eigen opfok en we willen geen ziektes binnenhalen op ons bedrijf. Anderzijds was vorig jaar (zo'n 9 maanden geleden dus) onze stier ziek, en zijn er in die tijd te weinig koeien gedekt. Dus hebben we op dit moment weinig koeien die afkalven en dus weinig melk. We konden geen slechter moment treffen net nu we voer voor het hele jaar moeten aankopen en de voerprijzen de pan uit rijzen (crisis, schaarste, speculatie). De stier hebben we inmiddels vervangen maar in melkproductie lopen we nu achter. Dat we even weinig kalveren hebben kwam wel goed uit in een drukke zomerperiode, veel bezoek, de verhuizing en de dorpsfeesten. Zo kon Peter de boerderij in z'n eentje doen. Natuurlijk blijft er dagelijks veel routinewerk en kluswerk op de boerderij. Dus om nu te zeggen dat het 'rustig' was voor Peter op de boerderij....... We hopen in november/december weer meer melk te hebben als onze nieuwe lichting pinken voor het eerst gaat afkalven. Daar zullen we onze handen vol aan hebben....

Gesproken over kalveren: na twee jaar op de boerderij is er een speciaal kalf geboren 'ons Antoinet's' dochter. Antoinet was ons eerste koekalf 2 jaar geleden. Afgelopen weekend heeft zij op haar beurt gekalfd (Antoinet 2?). Sinds onze komst op de boerderij zijn we dus nu één generatie oftewel cyclus verder. Moeder en dochter maken het overigens goed......

Soms kom je op de boerderij wel in hele vreemde situaties terecht. Zo hebben we een kalf moeten bevrijden die met haar kop in de voersilo vastzat (zie foto's). Deze 'snotaap' (niet één van de kleinste) wilde niet wachten tot ik kwam voeren en is zelf maar vast begonnen. Het zag er niet uit hoe ze vast zat. Dat was iets geweest voor Funny Home Videos. Het redden was echter minder 'funny'. Het was veel trekken, duwen, schuiven en zagen (wel in de voersilo natuurlijk) maar uiteindelijk was het kalf vrij. Wonder boven wonder stond ze meteen open heeft ze er gelukkig niets aan over gehouden. Datzelfde kalf heb ik een paar dagen geleden ook moeten bevrijden van een touw (zat verwikkeld om hoorns en poten). Ik ben bang dat dit beestje ons geen geluk gaat brengen.......

Ons nieuwe huis....

Sinds vorig jaar waren we op zoek naar woonruimte in Letur. Alhoewel we op een prachtplek woonden in La Abejuela en de kinderen het hier wel naar de zin hadden was de afstand tot Letur erg ver. Zelfstandig naar school, muziekles, voetbal of vriendjes zat er niet in en in Abejuela wonen geen kinderen (gemiddelde leeftijd is ruim 50jr). Fietsen naar Letur (of Socovos) is te ver (te heuvelachtig). Wel leuk voor een fietstochtje maar niet voor iedere dag. De kinderen waren zo volledig afhankelijk van mij. Al eerder hadden we besloten het huis in La Abejuela niet te kopen (we hadden een koophuurcontract). Echter het vinden van een huis met tuintje(oke, het is een ruim huis met wel een hele grote tuin geworden) was allesbehalve gemakkelijk. Er staat veel leeg in Letur maar de meeste huizen worden nog gebruikt als vakantie/familiewoning in de zomer. We waren inmiddels algaan zoeken naar iets geschiktsin het dorp Socovos toen we van dit huis hoorden. Voor degenen die ons vorige huis in Abejuela kennen(boerenhoeve: landelijk, rustiek), ons nieuwe huis is in alle opzichten het tegenovergestelde daarvan: groot, modern, luxe, strak, ruim. We hebben nu een grasveld (met echt gras, een unicum in deze droge streek), een boomgaard (met ruimte voor moestuin) en een zwembad (luxe hoor!). Met zoveel kamers (aparte keuken, huiskamer en eetkamer; in Abejuela was het 3-in-1) heb ik soms het gevoel in CLUEDO beland te zijn: Laura met de kat in de huiskamer, Jasper met zijn IPOD in de eetkamer, Lars met de computer in de studeerkamer of Peter met de hamer in de tuin. Om iedereen aan tafel te roepen gebruikten we in Abejuela al een koeienbel. In deze villa helemaal geen overbodige luxe! Ons huis ligt nabij het centrum van Letur maar toch aan de buitenrand. Het uitzicht is geweldig ! En voor de kinderen is het heel fijn dat vrienden nu vlakbij wonen.

Nadeel van hier wonen is wel dat we verder van de boerderij af zitten. En hoe fijn en praktisch het ook is om nu in Letur te wonen, voor Peter half augustus al meteen een nadeel. De zomer is zo warm dat je beter buiten kunt slapen. Maar tijdens de dorpsfeesten kun je zelfs niet buiten slapen want de muziek duurt voort tot in de kleine uurtjes (7-8 uur 's morgens). Dus erg balen voor Peter want je komt niet aan je nachtrust. Enige optie: kamperen op de boerderij (kamperen bij de boer/als boer). Hij heeft daar ons tentje opgezet en één week gekampeerd (wel gegeten in Letur). Een hele aparte ervaring vertelde hij: slapen tussen de koeien, honden en katten. Kon hij meteen uitproberen of we nog een kampeerboerderij kunnen beginnen.......

Over groente en fruit.....

Nu we een grote tuin hebben en een boomgaardhebben kunnen we ookeen moestuin aanleggen. Maar dit jaarlukt dat niet meer. Voor nu is hetogsten vanfruitbomen: appels, perziken, vijgen, olijven, amandelen. Vanaf augustus hebben we perziken. Het zijn maar 3 bomen maar met veel vruchten....en allemaal tegelijkertijd rijp. Dus inmaken is bittere noodzaak...... Met hulp van ons bezoek (bedankt Rick en Francis!) zijn de eerste potten perziken geweckt (deze zijn heerlijk in de yoghurt). Afgelopen week heb ik de laatste perziken geweckt en de eerste potten appelmoes gemaakt. Conserveren is een nieuwe uitdaging (nooit te oud om te leren, toch?)! Hopelijk is het allemaal goed gegaan. Ben benieuwd hoe de appelmoes smaakt......

In Letur heeft bijna iedereen een moestuin. Niet bij huis maar op de vele terrassen rondom het dorp wordt groente verbouwd. En er wordt zoveel geoogst dat men niet weet wat ermee te doen. Tomaten zijn er in overvloed. Aangezien wij (nog) geen moestuin hebben krijgen we veel groenten zoals tomaten, paprika's, uien, knoflook, aubergines, wortelen en aardappelen. Dat was vorig jaar al zo maar dit jaar kregen we zoveel dat we er ons niet doorheen konden eten. Dus ook de groente hebben we geprobeerd in te maken, in te vriezen of te drogen. Sommige groenten hebben we ons wel doorheen weten te eten zoals de aubergines . De kinderen hoevenechtervoorlopig geen aubergineschotel uit de oven (met tomaat, basilicum en kaas; wel lekker). Met vriendin Marta heb ik tomaten, en ook wat appelsen vijgen ingevroren (onze kleine vriezer is nu vol). De paprika's hangen te drogen op z'n 'Letureens' (vraag me af of dat goed gaat). Uien en knoflook zijn nog wel even houdbaar maar die kan ik misschien met paprika's ook wecken in azijn (en dan een soort Nicaraguaanse 'Chilero' maken). Afijn, we zien wel.......

De school, de kids en Engelse les.....

Na 3 maanden vakantie zitten de kinderen eindelijk (vanaf half september) weer op school. Jasper zit nu in de eerste klas middelbare school (algemene middelbare school, havo-VWO niveau). Hij gaat nu met de bus naar Socovos (11 km van hier). Laura zit in groep 7, heeft nu dezelfde meester als 2 jaar geleden. En omdat we nu in Letur wonen gaat ze zelf naar school. Lars is dit jaar helaas niet over maar wel veranderd van school. Hij gaat de 4^e klas overdoen in Elche de la Sierra (30 km van Letur). Een grotere school met meer ervaring en minder docentenwisseling dan in Socovos.

Het afgelopen jaar heb ik weer Engelse les gegeven. Aan de middelbare scholierenbijles en op de basisschool in Letur buitenschoolse cursussen. Dat laatste is wel een uitdaging aangezien ik nog nooit les aan basisschoolleerlingen heb gegeven. Of ik dit jaar ook les ga geven is de vraag. De school in Letur is sterk aan het krimpen. Vorig jaar waren er nog 62 leerlingen, dit jaar slechts 44 (verdeeld over kleuterklassen tot aan groep 8, dus het moge duidelijk zijn dat de klassen klein zijn). Het is nu de vraag hoelang de school blijft bestaan. De Spaanse regering is keihard aan het bezuinigingen. Leraren zijn al 2 jaar salaris aan het inleveren (niet bevriezen van salarissen maar jaarlijks 5% inleveren en ook nog eens meer uren moeten werken). Gratis boeken en transportsubsidies worden teruggedraaid. Dat laatste komt op het platteland, waar afstanden tussen dorpen en scholen groot zijn, hard aan. Het onderwijs wordt hard aangepakt wat de kwaliteit niet ten goede zal komen.......

Met de leerlingen van de basisschool hebben we (schoolbreed) voor de eindafsluiting een Engels toneelstuk ingestudeerd gebaseerd op het sprookje Sneeuwwitje maar waar we komische stukken in verwerkt hebben (9 dwergen, een extra prins op zoek naar Assepoester, roodkapje en verwarring met de giftige peer, banaan of appel). We hebben veel gelachen bij de repetities en bij de uitvoering. Bij de uitvoering hadden we wel pech maar ondanks het gemis aan een werkende microfoon (snoer te kort) en het uitvallen van de audio (ambulance sirene, dwergenlied en trouwmuziek) heeft de pret niet mocht drukken......Het was een leuke ervaring!

Afijn...dit was het voor nu....

Saludos Letureños,

Cecile

ps: Ons nieuwe adres is:

Calle Guatemala 6

02434 Letur (Albacete)

España

Feesten, sneeuw en andere (on)gein........

FEESTEN, SNEEUW EN ANDERE (ON)GEIN........

CARNAVAL 2012 door Jasper Diego Tigelaar

Hallo. Dit jaar hadden we weer een goed Carnavalsfeest. Iedere klas had een thema. Wij (van groep 8) hadden een ABBA thema en de klas van laura Charleston. Met de hele school zijn we naar het plein van Letur gegaan en hebben we onze dansjes van ons bij passende muziek op gedanst, groep 8 ( Wij) danste op Mama Mia en Laura's klas op een Charleston liedje. En op het laatst hebben we anderhalf uur gespeeld.

BY: Jasper .d

LAURA 10 JAAR door Laura Daniela Tigelaar

Op 4 februari werd ik 10 jaar. Een week later vierde ik een feestje voor mijn vrienden en vriendinnetjes. We gingen eerst pingpongen daarna gingen we op de trampoline. En we hebben ook nog gesjoeld. Natuurlijk hebben we ook taart gegeten en hebben we ook op de boerderij gespeeld. Het was super leuk. Volgende jaar mogen jullie allemaal komen op mijn feestje. GR: LAURA DANIELA T.

EEN 'WINTERSTAARTJE'

Dit jaar hebben we geen echte winter gehad. Het is zelfssinds oktober uitermate droog en erg zonnig geweest. Met de lente in ons hoofd dachten we half maarter al over het zwembad op te zetten (het was toen 25-30 graden). Niet echt met intentie want 's nachts was het nog rond vriespunt. Maar dan word je 2 dagen laterwakker en ligt er ineens 20 cm.sneeuw! Er was een dag eerder al een sneeuwalarm afgegeven maar ja als het bijna 30 graden is neem je dat niet zo serieus. We zitten op 600 m. en dat is vast ruim onder de sneeuwgrens. Bovendien: hoe kunnen wij sneeuw krijgen terwijl in Nederland iedereen op een terras zit!? (dat moet toch andersom zijn: .....WIJ: 'een plekje onder de zon'.......toch ??).

Maar niets was minder waar. Op 20 maart lag er 's ochtends zoveel sneeuw dat we volledig ingesneeuwd waren (kon met de auto de oprit niet op en dus niet weg) en de kinderen verplicht sneeuwvrij hadden. Niet dat ze dat erg vonden. De eerste dag sneeuwde het weliswaar de hele tijd maar de 2^e dag niet dus konden Jasper en Laura eindelijk een sneeuwpop maken. Nou is sneeuw niet zo erg maar wel als er 2 dagen ook geen elektriciteit is. Maar ja, als doorgewinterde kampeerders (zullen we maar zeggen) laten wij ons niet uit het veld slaan. Het werd dus 2 dagen koken op onze houtkachel én camping brander. We hebben proefondervindelijk mogen vaststellen dat de campingbrander het beste (snelste) werkt. Probleem was wel dat we niet wisten hoeveel gas we hadden en wanneer het licht terug zou komen. Hout hadden wegenoeg. En eten gelukkig ook. Brood kon een probleem worden maar dan kon ik nog altijd wat experimenteren met de Spaanse 'migas ' (opgebakken meelbolletjes: typisch winterkost wat ze hier maken ter vervanging van brood). En anders gewoon drie keer per dag rijst met bonen. Dat aten we immers in Nicaragua ook.....

En wat fijn trouwens om dan een houtkachel te hebben want onze gasverwarming werkte ook niet (zonder licht!). Warm water hadden we totdat de boiler leeg was (zuinig aan doen). Verder wel 'gezellig' 's avonds eten en monopoly spelen 'by candle light'. De kinderen waren vroeg moe en wilden verdacht vroeg naar bed (!?). Niet verkeerd natuurlijk. Achteraf klinkt dit wel gezellig en spannend maar toen we er middenin zaten was het natuurlijk minder leuk. Vooral de onzekerheid omdat de energiemaatschappij niet wist op welke termijn we weer licht zouden hebben.......ze moesten alle (bovengrondse!) lijnen nalopen .......en met die sneeuw en slechte bereikbaarheid...... Het klonk niet erg optimistisch...... Maar goed, na 2 dagen was alles opgelost.

Voor de boerderij was het ook allesbehalve prettig. Peter kon niet met de auto naar de boerderij en is 2 dagen met de tractor op en neer geweest. Ik ben gaan lopen om de kalveren te voeren. We moesten iedere dag de waterbakken ontdoen van sneeuw want een 'slushpuppy' van water is voor de koeien en kalveren wellicht lekker als het 40 graden is maar 'hartje' winter niet echt iets waar ze op zitten te wachten.... De koeien hebbenwe allemaal onder het afdak gezet en waren meteen een paar dagen van de 'wappes' (minder melk). De kalveren heb ik extra stro gegeven want sommige stonden te trillen van de kou..... Ze zijn dit niet gewend maar kunnen er gelukkig wel tegen......

Er deed zich nog een anderprobleem voor:degenerator van de boerderij. Deze heeft2 dagen aangestaan wat enorm veel diesel kost. Bovendien is dit apparaat er niet op gebouwd om de hele dag te draaien (maar het moest wel om te melken, krachtvoer te maken en water voor koeien op te pompen). De 2^e dag brandde de generator ook nog eens door. Volgens Peter spatte de vonken er van af. Het was net een flim want het apparaat wilde niet uit!! We zaten er niet op te wachten om 35 koeien met de hand te moeten melken (kans op mastitis/ uierziekte als we niet goed uitmelken, etc) en zeker niet in het donker (!?). Wonder boven wonder kwam kortdaarna het licht terug (yes) en kon Peter gewoon machinaal melken. Bij de generator was alleen de startmotor doorgebrand wat binnen enkele dagen gerepareerd was (ook een klein wonder).

Nou lijkt het alsof het hier nooit sneeuwt maar niets is minder waar. Het sneeuwt vrijwel ieder jaar. Maar de sneeuw blijft nooit liggen. Overdag is het vaak warm en zonnig zodat de sneeuw snel weg is en wegen weer begaanbaar zijn. Op de boerderij is de sneeuw ook snel weg en kunnen koeien vaak gewoon de wei in. Ze vinden sneeuw ook niet erg. Maar het moet niet blijven liggen zoals dit jaar.....

ONZE POEZENBOEL

Eigenlijk wil ik het niet in ieder nieuwsbericht hebben over onze poezenbende hebben. Maar van Laura en Jasper moeten de poezenverhalen uiteraard op onze weblog komen. Zij raken er niet over uitgepraat. En ik moettoch even kwijt dat we2 merkwaardige katten hebben. We hebben 2 poezen: moederpoes 'Mitchi' (2 jaar) en dochter 'Rosa' (1 jaar). Beiden zijn 3 weken geleden tegelijk (met 2 dagen verschil) bevallen. Ieder toevallig 7 kitten (zit in de familie zullen we maar zeggen), dus totaal 14 kitten in onze schuur. Iedere poes in een eigen mand. Dachten we. Eerst beviel moeder Mitchi en daarna dochter Rosa. Het ging goed totdat dochter Rosa halverwege de bevalling(en) overstapte naar Mitchi's mand. Die vond alles prima en hielp zelfs mee de kitten te wassen (?!). Wij iedere keer de poesjesterugleggen maar we konden ze bijna nietuit elkaar houden. Afijn, we hebben ze ieder in eigen mand weten te leggen. Wat bleek, devolgende dag had moeder Mitchi het in haar hoofd gehaald om heel haar 7 koppige kroost bij haar dochter te 'dumpen'(zal ik maar even zeggen). Kon ze even de 'hort op' (?!). We hebben nog een paar dagen geprobeerd om de nesten te scheiden maar dat haalde niets uit. Iedere keer lagen ze weer met z'n 14 in één mand. Wie de moeder is van welkkitten weten noch wij, noch de moeders of de kitten maar dat maakt blijkbaar ook niets meer uit. Moeder en dochter voeden hun kroost om en om (lekker handig) en op één of andere manier gaat dat goed want er is geenondervoede noch geplette kitten. Maar ik vind het wel eenvreemde toestand..........

REGEN!!!!

Eindelijk regen!!! Het is sinds oktober zo droog geweest dat we ons al zorgen begonnen maken. Wij hebben de afgelopen tijd meestal overdag buiten kunnen eten, wat heel fijn is. En onze koeien zijn content als het niet regent (niet zo'n modderbende) maar voor de landbouw is het fataal. Spanje zit in een enorme diepe crisis, hoge werkeloosheid, staatsschulden. Daar kwamen een jaar geleden nog de hoge olieprijzen bij na de Arabische lente. Om olie te besparen kondigde de regering een maximum snelheid van 110 km/u op de snelwegen af. En dan nu een langdurige droogte zou de genadeslag zijn. Het in februari ingezaaid graan kwam nauwelijks op. Het zou nu kniehoog moeten zijn. Vorig jaar rond deze tijd waren we omringd door een prachtige kleurrijke bloemenzee. Nu hebben alle velden wel een groene Gloed maar daar houdt het wel mee op. We maken ons uiteraard bezorgd om de aankoop van ecologisch voer. Hoeveel er is en welke prijs we daarvoor moeten betalen. De prijs werd afgelopen tijd al opgedreven door boeren uit Galicia en Asturias (de natste streek van Spanje waar meestal meer dan genoeg veevoer geproduceerd wordt) die hier massaal alfalfa (luzerne) en stro gingen opkopen. Maar sinds dit weekend regent het gelukkig weer. Of het genoeg is om de oogsten te redden, is de vraag. Een deel van de oogst lijkt mij al verloren. Boeren hebben het nu ook erg moeilijk maar met deze regens is er in ieder geval weer wat hoop!

La Abejuela-Letur: najaar 2011

NIEUWE VERHALEN UIT LETUR:

Prachtig najaar 2011

Iedereen vraagtaltijd hoe het weerbij ons is. Was het vorig jaar erg nat, bewolkt en koud in het najaar, dit jaar mogen we zeker niet klagen! De nazomer was heerlijk. Ook voor jullie in Nederland! Hier hebben we zelfs zeer aangename temperaturen tot nu in december, zolang de zon maar schijnt (zon weg scheelt 5-10 graden!). Overdag kunnen we nog af en toe buiten eten en hebben we met de Kerst gebarbecued. Vandaag Oudjaar zelfs een uitschieter: 22 graden! Maar de nachten zijn erg koud, rond vriespunt, kouder dan in Nederland. Wij vinden dit weer prima zo maar voor de landbouw is dit najaar echter veel te droog wat een schaarse amandel- en olijfoogst tot gevolg heeft. Onze amandeloogst hebben we dit jaar uitbesteed (in ruil voor olijfolie). Onze kale olijfbomen rondom huis hebben we niet eens geoogst. Maar de koeien (en 'mijn' kalveren) zijn happy ondanks dat er nauwelijks gras en kruiden groeiden dit najaar. De beesten vinden het wel prima zo: niet te koud, niet te nat en geen modderbendenoch sneeuw zoals vorig jaar.

Dit najaar hebben veel bezoek gehad, familie, vrienden. Het was ontzettend gezellig en het weer zat dus ook erg mee! Vriendjes, neefjes en nichtjes die langs kwamen mochten ook met de kids mee naar school en meedoen met Engelse les, gymles en de Halloweenviering. Het was zeer geslaagd.

De kids en school

Deze maand hebben de kids hun eerste rapport gehad. Op zowel de basisschool als de middelbare school is dit schooljaar vrijwel het gehele onderwijsteam vervangen. Niet zo handig voor de continuïteit. En voor onze kids weer opnieuw wennen maar nu ze alle drie goed Spaans spreken loopt dat wel los. Jasper en Laura hadden een zeer mooi rapport. Ook Lars heeft goede cijfers op zijn rapport maar ook enkele onvoldoendes. Dus hij moet nu blokken voor de herexamens (nou ja, op dit moment natuurlijk niet want hij logeert bij een vriend in Letur om Oud en Nieuw te vieren).

Lars heeft overigens een leuk vooruitzicht: de 3^e en 4^e klas gaan op schoolreis naar Amsterdam. Daar hebben we ons hard voor gemaakt en dat is gelukt. Als alles doorgaat zullen ze in de laatste week van februari naar Nederland gaan. Spannend!

Sinds dit jaar ben ik actief in het oudercomité van de basisschool en proberen we cursussen en activiteiten te organiseren. De crisis is in volle gang in Spanje en de subsidiekraan is vrijwel dicht dus we moeten creatief zijn en fondsen te werven. Met de nieuwe regering zal het niet beter worden want er wordt flink bezuinigd de komende jaren. Ik geef verder ook nog buitenschoolse cursussen Engels dus ik heb me wel één en ander aan werk op de hals gehaald.........!

Doña Lola en haar reuma

Ze durft het niet hardop te vertellen dus praat ze fluisterend. En alhoewel ze zich doodschaamt moet ze het toch even aan me kwijt. Haar dorpsgenoten staan net buiten hoorafstand maar ik vermoed dat de meesten het verhaal toch wel kennen want in deze dorpjes blijft niets geheim........

Doña Lola is 80 jaar en woont nog steeds zelfstandig. Haar zoon woont in een nabijgelegen dorpje en komt vrijwel iedere dag langs om op de boerderij te werken. Dan kookt ze een uitgebreide lunch voor hem. Met haar 80 jaren is ze nog erg 'kwiek', werkt ze nog dagelijks in haar moestuintje maar ze kampt wel met veel lichamelijke klachten. Ze kan weinig eten meer verdragen, heeft continue pijn en veel last van reuma. Om haar reuma te verlichten had een goede vriendin haar aangeraden om een olieaftreksel te maken van marihuanablaadjes en deze door haar eten te mengen. Doña Lola heeft deze instructies nauwgezet gevolgd (volgens haar zeggen) maar ze had het niet idee dat het werkte. Dus mengde ze de ook de blaadjes door haar eten. Na het eten voelde ze zich zo beroerd worden dat ze zoonlief belde ('ik ga dood', had ze gezegd) om haar naar het ziekenhuis te brengen. Aangekomen bij het ziekenhuis durfde ze aanvankelijk de dienstdoende arts niet te vertellen wat er gebeurd was uit angst voor een uitbrander. Maar niets was minder waar. Hevig verontwaardigd vertelt Doña Lola me dat de arts in lachen uitbarstte toen ze haar verhaal deed... dat vond ze het ergste van deze vervelende geschiedenis.....!

Een begrafenis in Letur

In Nederland zal het waarschijnlijk niet voorkomen (ik mag tenminste aannemen dat alle bedrijven gebruik van een routeplanner) maar hier dus wel. Enkele maanden geleden was er een man in Valencia overleden. Zijn wens was om in zijn geboortedorp Letur (op 350 km afstand van Valencia) begraven te worden. Zo gezegd, zo gedaan. De begrafenis werd door familie geregeld, er zou geen avondwake zijn en dus zou het stoffelijk overschot zou op de dag van de uitvaartmis naar Letur vervoerd worden. Op één of andere manier is er ergens iets mis gegaan. De nabestaanden, familie en vrienden hebben 2 uur in de kerk moeten wachten totdat de begrafeniswagen eindelijk aankwam. Reden voor deze vertraging: de chauffeur was verdwaald (?). Nou vraag ik je, Letur ligt dan wel in een verre uithoek maar routeplanners weten het dorp best wel te vinden..........!!!

De boerderij

Op de boerderij gaat het goed. D.w.z. technisch heeft het nog nooit zo goed gedraaid (financieel valt echter nog te bezien). Het aantal zieke koeien hebben we weten terug te dringen (mastitis en baarmoederproblemen) en de biologische certificering is ook dit jaar weer verlengd. Dat is een spannend moment want je probeert alles zo goed mogelijk te doen maar de regelgeving is onduidelijk en een normering kunnen we hier niet aankomen (ze verwijzen wel naar de wetgeving maar een interpretatie daarvan bestaat niet, bij gebrek aan beter houden we de Nederlandse/EU normering maar aan). Bovendien hebben we een lopend bedrijf overgenomen waar nog wel één en ander aan verbeterd moet worden. En we willen biologisch boeren uit principe en niet alleen maar 'voldoen aan de biologische normen'. Maar veranderen en aanpassen kost tijd. Maar we zijn wederom goedgekeurd.

Eén van de problemen waar we tegenaan lopen is het aankopen van voer. We maken zelf krachtvoer en kopen de grondstoffen daarvoor aan (sojakoek, maïs, gerst, alfalfa en stro). Het is enorm moeilijk aan te komen (het moet biologisch zijn en transgenetisch vrij) en de schaarste beperkt meteen je onderhandelingspositie. De voerprijzen zijn erg gestegen terwijl we voor onze melk hetzelfde krijgen. Voor ons bedrijf is dit een groot probleem omdat we in een droge streek wonen en we 100% moeten (bij)voeren en we meer dan de helft, misschien zelfs 2/3 van onze kosten uitgeven aan voer. We moeten dit, nu we het (fiscaal) jaar afsluiten, even goed op een rij zetten.... De boerderij moet natuurlijk wel haalbaar blijven........

Onze beestenboel

Koeien zijn gewoontedieren en als de routine doorbroken wordt zijn ze meteen van slag. Dan geven ze meteen minder melk of laten de melk niet eens schieten. Routine is erg belangrijk. Verder hebben ze hebben een eigen karakter en eigenaardigheden. Als ze worden opgehaald voor het melken lopen ze meestal op dezelfde plek naar de stal. Afgezien van de rangorde in de kudde heb je de koplopers, de middengroep en de achterblijvers. Eén van koeien wil altijd voordat ze de melkstal ingaat eerst een aai over de bol en een omhelzing. Gebeurt dat niet, blijft ze staan (en probeer haar dan maar de stal in te krijgen). Een andere staat altijd andersom in de wachtruimte van de melkstal. Allemaal staan ze met de koppen naar voren gericht (het zijn ook erg nieuwsgierige dieren) op één na. Die staat er omgekeerd bij alsof ze er niet bij hoort. Ook bij het melken hebben ze allemaal een tik: één poept altijd, een ander plast, sommige zijn erg zenuwachtig (schichtig en oren naar achteren).

Sinds kort heeft Peter muziek aan tijdens het melken (lang leve de 40 jaar (?!) oude radiocassetterecorder van ons Pa!). Daar zijn ze nu helemaal aan gewend. Volgens een onderzoek zou jazzmuziek het beste effect hebben op de koeien en daarmee op de melkgift (popmuziek en rockmuziek hebben een negatief effect) maar Peter luistert liever naar popzenders. Muziek in de melkputbrengt even onrustmaar daarna maakt het niet meer uit............ Wel interessant om nog eens te onderzoeken of jazzmuziek echt meer melk oplevert........

We leren ontzettend veel op gebied van huismiddeltjes om problemen op te lossen. Zo had één van de koeien tympanie (opgeblazen maag). De lucht kan dan niet weg. Daar kun je zelfweinig aan doen. Een buurman adviseerde om de koe een dag lang op een stokje van vijgenhout te laten kauwen (die bind je aan de bek vast). En dat heeft geholpen. Door het kauwen op vijgenhout kan de koe boeren en komt de lucht vrij. 's Avonds was ze stuk beter en minder opgeblazen!

Sinds onze 2 jonge poezen (Vlekje en Tijgertje) op de boerderij zijn, hebben ze veel bekijks. De koeien vinden ze uitermate interessant enals de poezen in de wei zijnstaan ze er allemaal om heen. En als de poezen zich verplaatsen lopen de koeien allemaal mee. Heel erg grappig om te zien! De poezen hebben hun plekje wel gevonden op de boerderij. De één slaapt altijd onder de motorkap van ons Citroëntje en de ander in de tractor. Alvorens één van deze vervoersmiddelen te gebruiken moet Peter eerst een paar klappen op de motorkap geven opdat ze de kans hebben eruit te komen vóór het starten.....

We hebben helaas ook minder leuke dingen meegemaakt. Zo hebben we ons kleine vrolijke hondje Nala (degenen die langs zijn geweest zullen haar ongetwijfeld herinneren) in laten slapen na een onfortuinlijk ongeluk op de boerderij (ze was onder de auto gekomen, vervolgens geopereerd maar door complicaties is het niet meer goed gekomen). We hadden haar slechts een jaar maar waren inmiddels wel aan haar gehecht.......

Oké mensen, dit is ons verhaal voor nu. Wij gaan straks oud en nieuw vieren op het plein in Letur. En daarna lekker een paar dagen er tussenuit naar het natuurpark Cabo de Gata in het uiterste zuidoosten van Spanje: het land (lees:woestijn) van 'Once Upon a Time in the West' en het strand van 'Lawrence of Arabia'.

FIJNE JAARWISSELING EN IEDEREEN BEDANKT VOOR DE LEUKE KERSTKAARTEN!

Liefs van ons allen,

PeCeLaJaLa

Feestgroeten uit Spanje

VANUIT LETUR VOOR IEDEREEN:

Veel plezier met kerstmis, en een leuk nieuwjaar.

Groeten laura!

Ik wens iedereen een gelukig kerstfeest en een gezond nieuwjaar met goede voornemens.

Groeten:Jasper

Een fijn en spetterend nieuwjaar bordevol nieuwe, leuke ervaringen en veel goede voornemens. Ook nog een fijn en gezellig kerstfeest toegewenst. ¡FELIZ NAVIDAD Y UN PRÓSPERO AÑO NUEVO :-)!

Groetjes/Saludos Lars Miguel Tigelaar

We wensen iedereen hele gezellige feestdagen toe en we hopen dat 2012 een fantastisch jaar wordt!

Peter en Cecile

PS:Volgende weekweer een verhaal van ons op deze weblog!

De vakantiemaanden in Letur

Lieve mensen,

Ja, ik weet het. Het is alweerenkele maanden geleden dat we iets hebben laten horen via de weblog. Maar nee, het heeft niks met vakantie te maken, immers de boerderij gaat gewoon door. Uiteraard hebben we wel vrije dagen tussendoor om er op uit te trekken en zijn we zelfs in juni een weekje naar Nederland geweest. Dat was erg leuk om even terug te zijn (familie, oude school en klasgenootjes kids, vrienden, bedrijfsbezoeken) maar erg kort. Na dit bliksembezoek moesten we wel even bijkomen, terug in Abejuela......

De zomer (lees: de 2 maanden durende hitte à 35-40 graden en géén regen) is weer voorbij. De koeien waren allesbehalve happy....meer ziek en een lagere melkgift. Nu de eerste regenbuien zijn gevallen geven ze meteen weer meer melk. Een paar dagen geleden zijn weflink opgeschrikt door een enorme onweerbui. Alle regen die we de afgelopen maanden niet gehad hebben, is in één klap gevallen.

De zomerfeesten hebben we net achter de rug. Het ene na het andere dorp viert dan zijn zomerjaarfeest. Heel gezellig maar gezien de feesttijden (alleen al de muziekconcerten iedere dag van 1 uur 's nachts tot 6 uur 's morgens!) .........wel erg vermoeiend........... Tijdens deze feestweken heeft Larsvriend Thijs op bezoek gehad. Beiden hebben veel meegeholpen op de boerderij en bij huis maar uiteraard ook veel genoten van de feesten in het dorp.

Alhier dus wederom ons relaas. Sorry maar het is weer een heel verhaal geworden. Dat heb je als je zoveel tijd voorbij laat gaan....................

Afsluiting schooljaar

De schoolvakantie duurt hier zo'n 12 (!?) weken: van eind juni tot half september (volgende week beginnen ze pas weer). Maar voor onze kinderen toch wel fijn toen de vakantie begon. Daar waren ze wel aan toe na een zwaar en intensief schooljaar voor: taal leren, school, sporten, inburgeren. Maar ze hebben het alle drie heel goed gedaan. Laura en Jasper hebben goede rapporten. Begin van het jaar hadden ze nog extra bijles, aangepaste stof en aangepaste toetsen. Het laatste trimester maakten ze echter dezelfde toetsen als hun klasgenoten. En dat ging erg goed. Ze hebben het erg naar de zin op school, voetbal en vriendjes. Afspreken is wel lastig omdat we toch 8 km. van Letur wonen.

Voor Lars was school wel een stuk moeilijker: de taal leren en tegelijkertijd alle vakken 3^e klas middelbare school volgen in het Spaans. Maar na 1 jaar spreekt Lars erg goed Spaans (wel dialect met een lokaal accent!) en steeds weer sta ik versteld als ik hem hoor bellen met vrienden of klasgenootjes (ik geloofdat mijn Spaans na 1 jaar Nicaragua lang niet zo goed was als dat van hem). Lars sloot het 1^e trimester op school af met 6 onvoldoendes maar het laatste trimester was er nog maar 1 over, voor wiskunde. Die heeft hij vrijdag herkanst en hopelijk voldoende gescoord. Hij gaat sowieso over naar de 4^e maar onvoldoendes moet hij wegwerken. Het 4^e jaar moet afgesloten worden zonder onvoldoendes om het 'Bachillerato' te kunnen doen (5^e en 6^e klas havo/vwo). Overigens is hier een 5 een voldoende (!?).........

De zomeractiviteiten

Veel gezinnen brengen (deels of vaak ook geheel ) hun vakantie door bij opa's en oma's of familie op het platteland. Dat gaat gepaard met enorme volksverhuizingen (in Spanje kennen ze ook 'zwarte zaterdagen' als de vakanties beginnen). Letur stroomt vol als de gezinnen, die hun 2^e huis of ouderlijke huis hier hebben, terugkomen. Vanaf juli worden er ook veel activiteiten georganiseerd: voetbaltoernooien, toneelstukken. theater en wandeltochten. Alle bars en kroegen draaien op volle toeren, af en toe met een band. De lange vakantie wordt door leerlingen ook benut voor nemen van bijles of volgen van cursussen. Om zijn onvoldoende weg te werken heeft Lars wiskundebijles gehad. En ik heb in die tijd enkele cursussen Engels gegeven (groep basisschoolleerlingen en groep middelbare scholieren). Een echte uitdaging enheel leuk om te doen. Het voorbereiden kostte wel veel tijd(lesmateriaal zoeken en lessen voorbereiden) maar het was de moeite waard. Vooral het groepje middelbare scholieren was erg leuk om les aan te geven.

Met Jasper en Laura ben ik in deze tijdnaar een toneelstuk geweest en hebben we deelgenomen aan dorpswandelingen. Het toneelstuk werd gehouden in ons 'Openluchttheater': het dorpsplein. Geheel in stijl en sfeervol (én 'low budget'; erg belangrijk in tijden van crisis) met de middeleeuwse kerk en de gemeentehuis op de achtergrond was een decor niet nodig. De repetitie duurde 2 weken en iedereen die wilde mocht meedoen (wij konden helaas niet want de repetities begonnen pas om 11 uur 's avonds!). Het verhaal ging over een groep Franse militairen die een poging deed om Letur te veroveren en hoe de bewoners zich wisten te weren. Het verhaal is gebaseerd op middeleeuwse vondsten in Letur en geschreven door een lokale gemeenteambtenaar. Het was een geweldige opvoering met een geweldig decor!

De dorpswandelingen waren bedoeld voor kinderen en georganiseerd door de dorpsdichter Alejandro. Hij weet enorm veel over de geschiedenis van Letur en kan geweldig boeiend vertellen. En ter afsluiting van de wandelingen heeft Alejandro een gedicht voorgedragen over zijn geliefde dorp Letur.....

Érase una vez (er was eens)................

Er was eens een meisje dat in Zuid-Spanje woonde, vlakbij Córdoba. Voor het gemak noemen we haar Maria. Op een dag was het feest op Maria's school. Alle kinderen mochten daarom een ballon oplaten. Zo ook Maria. Aan iedere ballon zat een vredesboodschap, geschreven door de kinderen zelf. Maria's ballon ging hoger en hoger en verder en verder. De ballon vloog over rivieren en bergen. Na meer dan 350 kilometer gevlogen te hebben kwam de ballon terecht in de wei van een boer. Op een dag ging de boer de koeien ophalen en vond de ballon met het briefje. Op het briefje stond de vredesboodschap van Maria en de naam van haar school. De boer besloot samen met zijn gezin een brief te schrijven naar Maria. Toen Maria de brief kreeg ze was zo blij dat ze haar ouders smeekte om de boer en zijn gezin te bezoeken om de boerderij te zien. Dus op een dag ging Maria met haar zus en ouders op weg om deze boer en zijn gezin op te zoeken.........

Nee, dit is geen sprookje! Het meisje heet echt Maria en de boer is natuurlijk, jullieradenhet al,Peter. Toen Peter de ballon had gevonden hebbeneen brief met foto's gestuurd naar Maria's school. Een paar weken later kregen we een brief terug. En geheel onverwacht stonden ze voor ons neus! Ze hadden 350 km afgelegd om ons te bezoeken en dat zonder ons adres te hebben! Ze hadden alleen de naam van ons dorp, foto's van de boerderij en ons e-mailadres! Maria vond het helemaal geweldig op de boerderij en het klikte meteen met onze Laura. Het zijn erg leuke mensen en ze zijn 2 dagen gebleven: een dagje op de boerderij (ook de plek bezocht waar Peter de ballon gevonden had) en de volgende dag Letur. We moesten beloven hen binnenkort op te zoeken in Córdoba.......

Een woordspeling over deze wonderlijke gebeurtenis viel hier wel in de smaak toen wij één en ander samenvatten met: Estamos 'glob@lizando' (wij zijn aan het 'globaliseren'/ globo=ballon)...........

De feestweek oftewel de GROTE INVASIE

Vorig jaar augustus waren we zo druk met de verhuizing en de overname van de boerderij (en moe van de lange dagen) dat we niet naar het dorpsfeesten van Letur noch naar die van La Abejuela zijn geweest. Maar dit jaar wilden we ze niet missen! De dorpsfeesten van Letur vinden plaats van 14 tot 20 augustus (en aansluitend in Abejuela van 21 tot 25 augustus).

Het is ongelooflijk tijdens de feesten rond te lopen in Letur. Ik herken het dorp niet terug. Het is heel erg gezellig maar tegelijkertijd een cultuurschok. Normaliter is het een zeer rustig, bijna slapend dorp van nog geen 1000 inwoners. Maar met de feesten zijn er misschien wel 5 à 10 keer zoveel. Het begint al als je het dorp binnenrijdt (mocht dat al lukken). Eenmaal binnen moet je parkeerplek vinden wat bijna ONMOGELIJK is. Een half uur tot één uur rondrijden is nog niets (we waren alweer bijna in Abejuela terug) en maar hopen dat je niet ergens inrijdt waar je niet meer kunt keren. Ook hopen dat niemand je auto klem zet. Groot deel van het dorp is afgesloten. Er zijn enorm veel mensen op de been ....... van heinde en ver......... en vanuit alle omringende dorpen (die hebben ook nog hun eigen dorpsfeesten......?!). Overal staan marktkramen, springkussens, kermisattracties en barretjes en er is muziek, alles door elkaar. Om te kunnen zwemmen in het altijd zo rustige natuurzwembad moet je in de rij staan. Iedere avond (oké, lees: iedere nacht, tussen 1 en 6) speelt er een band op het plein. Iedereen is daarbij aanwezig, jong en oud. Ook vriendjes van Laura en Jasper! Het is één van de weinige feesten die Letur rijk is en als je in de buurt van het plein woont kun je toch niet slapen.

De feestweek begint met een Carnavalsoptocht die eindigt op het dorpsplein. Het is me een raadsel hoe ze het voor elkaar krijgen om de (soms enorme) Carnavalskarren door de smalle straatjes van het centrum te wurmen als er ook nog eens allerlei markkramen (aan 2 kanten) staan (!?).

De dagen na de optocht zijn er verschillende activiteiten overal in het dorp: harmonie-uitvoeringen, kindervoorstellingen en muziekconcerten. De laatste dagen worden afgesloten met het traditionele stierrennen (Los encierros en Suelta de reses bravos). Letur is erg bekend in de regio vanwege het stierrennen maar ik ben eerlijk gezegd niet echt onder de indruk (voor zover ik ze gezien heb) van deze vaak makke (ras?)stieren. Onze stier op de boerderij is veel gevaarlijker.... althans........dat dacht ik toen nog. Maar dat laatste gaat nu ook niet meer op. Blijkbaar is door de aanwezigheid van Lars en Thijs onze stier tammer geworden en kunnen we zelfs spreken van een 'zekere mate van aaibaarheid' (alhoewel een stier natuurlijk nooit echt te vertrouwen is, zeker niet als er koeien bij staan).

De 'PEÑAS'

Eén van de tradities tijdens de feestweek zijn de Peñas. Een Peña is een veelal vaste vriendenclub (voor jong en oud) met een tijdelijk clubhuis (zeg maar een honk of hangplek) tijdens het dorpsfeest. De clubhuizen of hangplekken zijn meestal oude huizen of ruïnes in het centrum van het dorp. Deze worden ingericht met oude meubels of dumpgoederen, al naar gelang van het budget van de clubleden. Sommige Peñas 'shoppen' daarvoor bij de 'dorps-IKEA' (zoals men onze 'milieustraat' c.q vuilnisbelt ook wel noemt). De meeste Peñas doen mee aan de Carnavalsoptocht. Een maand vóór de feestweek organiseren ze zich: er worden voorbereidingen getroffen voor de Carnavalskar, het clubhuis wordt ingericht en er wordt geld ingelegd om eten en drinken in te kopen (een Peña is daarmee ook 'ANTICRISIS'). Tijdens de feestweek wordt er samen gegeten en gedronken. Het is een constante in- en uitloop. De clubleden schipperen tussen de 'hangplek' en de feestactiviteiten. Of dePeña-cultuur iets van deze streek is of ook voorkomt in andere delen van Spanje is me niet duidelijk (ik had er nog nooit van gehoord). Lars en Thijs hadden zich tijdens de feesten aangesloten bij de Peña de 'Bombardeo' (géén idee waarom ze zo heten). Ze hebben meegelopen (lees: meegelift) met de optocht en gefeest in het clubhuis. Het was blijkbaar keigezellig......

Afijn, de feesten en de vakantie weer voorbij en tot dusver ons relaas.................

Liefs van ons allen,

Cecile

Van Lars

Van Lars

Beste mensen,

Bij het vak CKV (we noemen het maar even zo maar hier heet het tekenen/handvaardigheid) hebben we een opdracht gehad en de opdracht was een stripverhaal maken. Ik heb mijn stripverhaal gemaakt samen met mijn vriend Alejandro die bij mij in de klas zit. We hebben het stripverhaal in één dag gemaakt (foto's en uitwerking stripverhaal). Ons verhaal gaat over een moordenaar die in een grot leeft. Het speelt zich af op onze boerderij in Abejuela. Het is een actiethriller waarin mijn vader mysterieus verdwijnt en mijn broertje wordt vermoord. Uiteindelijk weet ik de moordenaar uit te schakelen. We hebben er een 8,5 voor gekregen op school. En onze leraar vond het het origineelste verhaal van de klas. Watch and enjoy (maar het is wel in het Spaans).

Ik heb ook nog een filmpje gemaakt van ons fiets uitstapje afgelopen Mei. Toen hebben we 3 dagen in de omgeving gefietst met de 3^de en 4^de klas van Socovos en Riópar. Het filmpje is al klaar maar moet nog wel geüpload worden. Het is nogal een groot bestand dus duurt het erg lang voordat het compleet geüpload is. Ik hoop dat het lukt.

Groetjes Lars ;)